لغت نامه دهخدا
حصائد. [ ح َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ حصیده. دروده ها. درویده ها. || حصائد السنة؛ کلامهای مکروه که موجب رسوائی شود. گفتارهای بیهوده. گفته ها که بدان زیان ببرند. ( مهذب الاسماء ). الناس حصائد السنتهم؛ مردمان دروده های زبان خویشند؛ یعنی گفته های آنان سبب مرگ و قتل ایشان است.