تخته کوب

لغت نامه دهخدا

تخته کوب. [ ت َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که با تخته ساخته شده باشد، چون سقفی یا کف اطاقی: بیشتر سقف اطاقهای گیلان و مازندران را تخته کوب کنند.

فرهنگ فارسی

که با تخته ساخته شده باشد چون سقفی تخته کوب یا کف اطاقی که تخته کوب شده باشد: بیشتر سقف اطاقهای گیلان و مازندران را تخته کوب کنند.

جمله سازی با تخته کوب

سقف حوض‌خانه و استراحت گاه تابستانی با تیرهای چوبی و تخته کوبی پوشیده شده‌است و اتاق‌های اطراف دارای طاق‌های آجری است. سقف هر یک از این اتاق‌ها با گچ‌بری‌های زیبایی تزیین شده‌است.