بترک

تو را در آتش نمرود شهوتست و مقام بترک نفس تو آذر بخود گلستان کن

حاجت بترک تاج ندارد طریق عشق محمود باش و بندگی چون ایاز کن

بترک اسم دارد قسم ثانی چو درویشی همی باید که دانی

بترک آن مه نامهربان نباید گفت کنار از آن بت لاغر میان نشاید کرد

دادی بترک چشمت از چه حکومت دل کی کشور مسلمان بر کافری توان داد

بترک ذکر و فکر خود بگوئی بیکره دست ودل زانجمله شوئی