ابوالحسنی نام تیره‌ای اصیل و کهن در ساختار اجتماعی عشایر فارس است. این تیره به عنوان بخشی از شعبهٔ شیبانی، در ایلات خمسهٔ فارس جای دارد. ایلات خمسه که به پنج‌طایفه نیز شهرت دارند، از دیرباز نقش مهمی در تاریخ، اقتصاد و فرهنگ منطقهٔ فارس ایفا کرده‌اند. شعبهٔ شیبانی، که تیرهٔ ابوالحسنی به آن وابسته است، یکی از زیرشاخه‌های اصلی و پرنفوذ در ایلات خمسه به شمار می‌رود. این پیوند نشان‌دهندهٔ جایگاه مهم این تیره در نظام سنتی و سازمان ایلی منطقه است. اعضای این تیره عموماً از طریق دامپروری کوچ‌نشینی و فعالیت‌های وابسته به کشاورزی امرار معاش می‌کرده و در حفظ آداب‌ورسوم و ارزش‌های قومی خود کوشا بوده‌اند. به‌طور کلی، مطالعه دربارهٔ تیره‌هایی مانند ابوالحسنی، نه‌تنها در شناخت ساختار قبیله‌ای ایران مؤثر است، بلکه گامی مهم در جهت حفظ میراث فرهنگی و اجتماعی این مرزوبوم محسوب می‌شود. چنین پژوهش‌هایی به درک بهتر از شیوه‌های زندگی، پیوندهای عشایری و تاریخ شفاف استان فارس کمک شایانی می‌کند.
ابوالحسنی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۰ نفر ( ۹خانوار ) بوده است.
جمله سازی با ابوالحسنی
هشت سال پیش این مجموعه را خلق کردم و با حمایت مرحوم ابوالحسنی و خلاقیت محمدرضا علیمردانی و همکاران گرانقدرم، آن را به اوج رساندم. اما امروز برخلاف گذشته دیگر شرایط همکاری مهیا نیست و ناچار به ترک پروژه هستم.
تپه عطارو مربوط به سده‌های میانه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان شاهرود، بخش بیارجمند، دهستان خوارتوارن، غرب روستای ابوالحسنی واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۴۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.