لغت نامه دهخدا امام سبحه. [ اِ م ِ س ُ ح َ / ح ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) دانه بزرگ تسبیح. شیخک. رجوع به ترکیبات امام شود.
جمله سازی با امام سبحه هم به عالم ز اهل عالم بر کنار افتادهام چون امام سبحه بیرون از شمار افتادهام دل چون امام سبحه اگر بفشرد قدم بیدل ه یک پیاده ره صد سوارگیر
