الحنث

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
حنث (۲ بار)
«حِنْث» در اصل به معنای «هر گونه گناه» است، ولی در بسیاری از مواقع این واژه به معنای «پیمان شکنی و مخالفت سوگند» آمده، به خاطر این که از مصداق های روشن گناه است.
گناه. (مفردات) و بودند که بر گناه بزرگ اصرار می‏کردند. طبرسی آن را نقض عهد و از مجاهد و قتاده گناه نقل می‏کند. در قاموس گناه و شکستن قسم و میل به باطل و بالعکس گفته است. ولی گناه با آیه گذشته بهتر می‏سازد. راجع به معنی آیه رجوع شود به «ایّوب» اگر حنث را گناه گوئیم معنی آیه چنین می‏شود: به دست خویش دسته‏ای ترکه برگیر و زنت را با آن بزن و در قسم یا عهد خود گناه مکن و اگر به معنی نقض عهد باشد یعنی: با ترکه بزن و نقض عهد نکن.

جمله سازی با الحنث

ايما رجلقدم ثلاثه اولاد لم يبلغوا الحنث، او امرثه قدمت ثلاثه اولاد فهم حجاب يسترونه عنالنار (53): هر مردى كه سه فرزند پيش از او بميرند و به سن گناهكارى نرسيده باشند، يا هر زنى كه سه فرزندش در حيات او درگذرند، پس آنفرزندان، والدين را حجاب از آتش مى شوند.
و از اءبى ذر - رضى الله عنه است كه گفت: ما من مسليمن يقدمان عليهما ثلاثهاولاد لم يبلغوا الحنث الا ادخلهما الله الجنة بفضل رحمته (54): نيست مرد و زنمسلمانى كه قبل از آنها سه فرزند در گذرند و به سن معصيت نرسيده باشند مگر خداىتعالى هر دو را به فضل و رحمت خود داخل بهشت مى فرمايد.
و ابن مسعود - رضى الله عنه - است كه گفت: پيغمبر خداى - صلى الله عليه و آله و سلم- فرمود: من قدم ثلاثه لم يبلغوا الحنث كان له حصنا حصينافقال ابوذر رضى الله عنه - قدمت اثنين فقال صلى الله عليه و آله - واثنين ثمقال ابى بن كعب: قدمت واحدا فقال واحدا ولكن كان ذلك عند الصدمه الاولى.(83)