لغت نامه دهخدا
ارده شیره. [ اَ دَ / دِ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) نوعی حلوا که از شیره انگور و ارده کنند.
ارده شیره. [ اَ دَ / دِ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) نوعی حلوا که از شیره انگور و ارده کنند.
حلواارده.
نوعی حلوا که از شیره انگور و ارده کنند
اَرده شیرِه
نوعی دسرِ ایرانی، فراهم آمده از ارده (کنجد ساییده) و شیرۀ انگور یا شیرۀ خرما یا عسل. مخلوط کاملاً به هم زدۀ ارده و شیره را در جای خنک نگهداری می کنند. ارده شیره، به ویژه در مناطق جنوبی ایران فراوان مصرف می شود.
💡 کلوچه قندی که اغلب با روغن حیوانی تهیه میشود از شیرینیها محبوب شهر بروجرد است. حلوا شکری، حلوا ارده و ارده شیره نیز در کارگاههای متعدد در این شهر تولید و عرضه میشوند و نیز تولید نقل و آب نبات هم در بروجرد رواج دارد. نان شیرمال، نان کلوا و نان تیری در بروجرد تولید میشوند. بستنی بروجرد شهرت دارد و در زمستان نیز گندم-شاهدانه (گندم بریان) به ویژه در شب چله (یلدا) مصرف میشود.