پیشین گه

لغت نامه دهخدا

پیشین گه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پیشین گاه. وقت نماز ظهر. ج، پیشین گهان:
ز پیشین گهان تا نماز دگر
بمیدان نشد رزم ساز دگر.نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

= پیشینگاه

فرهنگ فارسی

( اسم ) پیشین گاه.

جمله سازی با پیشین گه

مبارک روز شنبه گاه پیشین گه هنگامی است با انوار بیش این