مسجد ضِرار، بنایی است که گروهی از منافقان در مدینه و در مجاورت مسجد قبا احداث کردند و به فرمان پیامبر اکرم ویران شد. وجه تسمیۀ این مسجد به ضِرار که از ریشۀ ضَرَّ به معنای زیان رساندن گرفته شده به‌وضوح در آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سورۀ توبه بیان شده است. این مکان به ظاهر برای نماز و کمک به بیماران و نیازمندان ساخته شد، اما در واقع با اهداف مخرب و تفرقه‌انگیز، به‌عنوان پایگاهی برای توطئه علیه جامعۀ اسلامی و تضعیف صفوف مسلمانان طراحی گردید.
دستگاه طراحی‌شدۀ منافقان، متشکل از دوازده تن به سرپرستی مُجَمِّع بن جاریه، با انگیزه‌های حسادت‌آمیز نسبت به قبیلۀ بنی عمرو بن عوف بانیان مسجد قبا و نیز برای ایجاد تفرقه در میان مؤمنان، اقدام به ساخت این مسجد نمودند. آنان با ادعای عبادت و خدمت، درصدد بودند تا با جذب گروهی از نمازگزاران و تشکیل اجتماعات سری، نقشه‌های خیانت‌بار خود را پیش ببرند و هماهنگی امت اسلامی را مخدوش کنند.
پس از آن که موضوع به پیامبر گزارش شد، آیات الهی نازل گردید و ماهیت واقعی این بنا را افشا کرد. در این آیات تصریح شده که مسجد ضرار مرکز کفر و تفرقه است و هرگز شایستۀ اقامۀ نماز در آن نیست. بر این اساس، حضرت رسول دستور دادند مسجد مذکور سوزانده و به‌طور کامل ویران شود تا مبادا به محلی برای دشمنی با دین خدا تبدیل گردد.