نوروز خارا، جشن باستانی و نمادین ایرانیان، به عنوان آغاز سال جدید و فصل بهار، همواره در دل مردم جایگاه ویژه‌ای داشته است. این جشن به خاطر ریشه‌های عمیق فرهنگی و تاریخی‌اش، نه‌تنها در ایران، بلکه در کشورهای همجوار نیز برگزار می‌شود و به نوعی نمایانگر پیوند انسان با طبیعت و تحولات آن است. مراسم نوروز به‌عنوان یک سنت کهن، با آیین‌ها و رسوم خاص خود، نمادی از نو شدن و امید به زندگی بهتر است. در این روز، خانواده‌ها با آماده‌سازی سفره هفت‌سین، که شامل هفت عنصر با نمادهای خاص است، به استقبال سال جدید می‌روند. هر یک از این عناصر، نمایانگر ویژگی‌ها و آرزوهایی نظیر سلامتی، ثروت و عشق هستند. همچنین، با برگزاری مراسمی از جمله دید و بازدیدهای خانوادگی و دوستانه، افراد به ابراز محبت و نزدیکی به یکدیگر پرداخته و پیوندهای اجتماعی را تقویت می‌کنند. نوروز، به‌عنوان یک فرصت برای تجدید عهد با خانواده و دوستان، به مردم یادآوری می‌کند که زندگی همواره در حال تغییر و تحول است و باید از هر لحظه‌اش بهره برد. در واقع، این جشن فراتر از یک رویداد تاریخی، یک فلسفه زندگی است که به انسان‌ها می‌آموزد تا در پی نو شدن، همواره به دنبال بهتر شدن و سعادت باشند. از این رو، نوروز خارا به‌عنوان نمادی از زندگی و امید، در قلب هر ایرانی جا دارد و همواره به‌عنوان یک میراث فرهنگی ارزشمند حفظ خواهد شد.
نوروز خارا
لغت نامه دهخدا
نوروز خارا. [ ن َ /نُو زِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) در موسیقی، نام شعبه ای است از مقام نوا. ( بهجت الروح ص 140 ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) ( رشیدی ) ( غیاث اللغات ) ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). نوروز خردک. ( فرهنگ فارسی معین ). از پنجمین نغمه است و 1/5 بانگ دارد. ترکیب پرده: از اولین نغمه مقام حجاز و حصار شروع شده به همایون، نهفت، اوج، زابل، گردانیه، زنگوله و عزال می رود، این فرود نوروزخارا نامیده می شود. ( بهجت الروح ص 140 )
