نکو ادا

نکوادا. [ ن ِ اَ ] ( ص مرکب ) آنکه بیانی نیکو دارد. ( فرهنگ فارسی معین ):
آخر ز برای او نگه دار
این پرهنر نکوادا را.انوری.|| خوش حرکات.

آنکه بیانی نیکو دارد: آخر ز برای او نگهدار این پر هنر نکو ادا را. ( انوری.مد.۶ )

💡 آخر ز برای او نگهدار این پر هنر نکو ادا را