مغوی

مغوی به معنای کسی است که افراد را به گمراهی می‌کشاند و آن‌ها را اغوا می‌کند. این واژه در زبان عربی به مفهوم گمراه‌کننده و فریبنده استفاده می‌شود. همچنین، در فرهنگ لغت‌ها به عنوان فردی که دیگران را منحرف می‌سازد، تعریف شده است. از سوی دیگر، واژه مغوی به معنای تهی از خوراک یا شکم خالی نیز به کار می‌رود. در این معنا، گفته می‌شود که فرد به حالتی می‌خوابد که شکمش خالی است. این مفهوم در ادبیات عربی و فارسی به‌ویژه در متون کلاسیک قابل مشاهده است و نشان‌دهنده حالتی است که فرد به دلیل گرسنگی یا عدم دسترسی به غذا در آن قرار دارد. به‌طور کلی، مغوی به دو حالت مختلف اشاره دارد: یکی به عنوان گمراه‌کننده و دیگری به عنوان فردی که در شرایط نامناسبی از نظر تغذیه‌ای قرار دارد. این تنوع در معنای واژه، نشان‌دهنده غنای زبان و ادبیات است و به ما این امکان را می‌دهد که درک عمیق‌تری از مفاهیم مختلف داشته باشیم.

لغت نامه دهخدا

مغوی. [ م ُغ ْ ] ( ع ص ) گمراه سازنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که گمراه می سازد واغوا می کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به اغواء شود.
مغوی. [ م َ غ ْ وی ی ] ( ع ص ) تهی شکم و گویند بِت ﱡمغویاً؛ یعنی تهی شکم خوابیدم. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ).

فرهنگ فارسی

گمراه سازنده کسی که گمراه می سازد و اغوا می کند.

جملاتی از کلمه مغوی

ترا چه کار که مغوی شوی به رعیت غیر ترا که گفت که شو کدخدا به هر ده وکو