با تولید و رواج پیراهنهای چهارخانه پندلتون میلز در ۱۹۲۴ جریان شطرنجی ادامه پیدا کرد. این پیراهنها ابتدا به عنوان لباسهایی ورزشی استفاده میشد اما پس از مدتی آنقدر محبوب شد که یک گروه موسیقی کالیفرنیایی نسبتاً محبوب خودشان را پندلتونها نامیدند که البته بعدها به پسران ساحل معروف شدند.
قبل از قرن بیستم، طرح چهارخانه به انجمنهای بسیاری متعلق بود که در اسکاتلند نماد یک فرهنگ تحت حکومت سلطنت بهشمار میرفت اما در آمریکا این نقش پارچه برای لباس پیشگامان یا چوببرها بود.
باشگاه ورزشی بوآویشتا در رشتههای فوتبال، شطرنج، ژیمناستیک، دوچرخه سواری، فوتسال، والیبال، هاکی و بوکس نیز فعالیت میکند که مطرحترین رشته ورزشی فعال در آن فوتبال محسوب میشود و پیراهنهای چهارخانه سفید و سیاه این تیم مشهور است.
بازی سودوکو سالها در ژاپن و ایالات متحده آمریکا وجود داشته و در حقیقت شاخه ای از پازل چهارخانه ای جادوئی است که انسان را از ابتدای تاریخ شیفته خود کردهاست؛ بنابراین حقیقتاً این تعجب آور نیست که ناگهان اینچنین پرطرفدار شد. این بازی شامل همه چیزهایی است که انسان کنجکاو عاشق آن است.
صحنههایی از فیلم «آدمکشها» در فیلم نوآر تمسخرآمیز استیو مارتین با نام مرد مرده پیراهن چهارخانه نمیپوشد (۱۹۸۲) به کار گرفته شد.