فوعه

( فوعة ) فوعة. [ ف َ ع َ ] ( ع اِ ) بوی خوش. || حرارت و تیزی زهر. || اول روز و شب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

💡 اهالی فوعه بازماندگان آل زهره‌اند که از کشتار شیعیان شهر حلب باقی مانده‌اند.