قتی

قتی. [ ق ُت ْ تی ] ( ترکی، اِ ) و به تخفیف نیز قطی. قوطی. صندوقچه را گویند و به طای مهمله هم آمده است. ( آنندراج ). ظرف فلزی دردار که در آن چیزها را محفوظ نگاه میدارند. ( فرهنگ نظام ). در ترکی بمعنی مطلق ظرف است. قطی و قوطی هم همان است. ( فرهنگ نظام ). رجوع به قوتی و قوطی شود.

و بتخفیف نیز قطی قوطی

💡 سرانجام، ابزارها و دستگاه‌های شما (در فضای مجازی مجتمع)، دربارهٔ شما یاد می‌گیرند و می‌فهمند شما چه کار می‌کنید، به کجا می‌روید و قصد انجام چه کاری را دارید و قتی شما به سراغ آن‌ها می‌روید.

💡 ژان سرویه در کتاب درهای سال می‌گوید: راه رفتن با کفش یعنی تملک زمین. درآوردن کفش نشانهٔ اولین قدم ارتباط خودمانی است؛ و قتی کسی کفش خود را در ورود به محلی درمی‌آورد نشانه احترام به مالکیت و همچنین سنت‌ها ی آن خانه است. در سرزمین‌های اسلامی، غریبه باید بدون کفش از آستان منزل میزبان عبور کند، این عمل نشان دهنده آن است که این غریبه هیچ دعوی یا حقی بر ملک یا اجازهٔ هیچ‌گونه بهره‌وری از آن را ندارد. زمین مسجد و حرم به انسان‌ها تعلق ندارد و برای راه رفتن در آنجا باید پابرهنه شد.