فرهنگ فارسی ( صفت ) ۱ - آنکه یا آنچه گوهر بیزد. ۲ - ابر (قطرات باران بگوهر تشبیه شده ): بگردون تیره ابری بامدادن برشد از دریا جواهر خیز و گوهر ریز و گوهر بیزو گوهر زا ( قا آنی )