پاداش ده

لغت نامه دهخدا

پاداش ده. [ دِ ه ْ ] ( نف مرکب ) پاداش دهنده:
نیکی و سخاوت کن و مشمر که چو ایزد
پاداش ده و مفضل و نیکوشمری نیست.سنائی.

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) پاداش دهنده جزا دهنده جزا دهنده مکافات دهنده.
پاداش دهنده

جمله سازی با پاداش ده

عیدرا شادان گذار و ناطلب کرده بیاب ز ایزد پاداش ده پاداشن ماه صیام