وسائل الشیعه یا به‌طور کامل «تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه» یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های حدیثی فقهی شیعه است که توسط شیخ حر عاملی در قرن یازدهم قمری گردآوری شد. این اثر شامل حدود ۳۶ هزار روایت در موضوعات مختلف فقهی است که در ۵۰ بخش موضوعی تنظیم گردیده و از منابع معتبر شیعه مانند کتب اربعه استخراج شده است. هدف مؤلف، فراهم کردن مرجعی جامع برای دستیابی آسان به احکام شرعی بر پایه احادیث بوده است.
شیخ حر عاملی این کتاب را در طول ۲۰ سال تألیف کرد و در سال ۱۰۸۲ق به پایان رساند. از ویژگیهای مهم وسائل الشیعه می‌توان به ذکر سند تمامی احادیث، دسته‌بندی روایات بر اساس موضوعات فقهی، توضیحات نویسنده در ذیل برخی احادیث و آغاز هر باب با روایات معتبر اشاره کرد. یکی از بحث‌برانگیزترین ویژگیهای کتاب، تقطیع احادیث است؛ یعنی بخش‌بندی و نقل گزیده‌ای از روایت‌ها که برخی آن را نقطه ضعف و برخی دیگر، نشانه دقت و کارآمدی اثر می‌دانند.
جایگاه وسائل الشیعه در میان منابع روایی شیعه بسیار برجسته است و بسیاری از فقها آن را به‌عنوان کتابی جامع و بی‌نظیر ستوده‌اند. این اثر علاوه بر متن اصلی، دارای شروح، تلخیص‌ها، ترجمه‌ها و حتی کتابهای مستدرک برای تکمیل آن است. اهمیت این اثر تنها در گردآوری روایات نیست، بلکه در ایجاد نظامی منظم برای دسترسی به احکام شرعی از طریق حدیث است که آن را به یکی از پایه‌های استنباط فقهی در حوزه‌های علمیه تبدیل کرده است.
