کافر زاده

لغت نامه دهخدا

کافرزاده. [ ف ِ / ف َ دَ / دِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) زاده کافر. فرزند کافر. رجوع به کافربچه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کافر بچه: [ در سالی پنجاه هزار کم و بیش از برد. کافر و کافر زاده از دیار کفر ببلاد اسلام میاوردند ] ( کلیله و دمنه )

جمله سازی با کافر زاده

طاعت چل ساله را در عشق کافر زاده ای بر سر بازار می باید به عصیان باختن