مرزوبوم

مرزوبوم به ترکیب دو واژه مرز و بوم اشاره دارد. مرز به معنی کناره زمین و سرحد مملکت است، در حالی که بوم به معنای جای زندگی و سرزمین است. این واژه در حقیقت به محیط و سرزمینی که در آن زندگی می‌کنیم، اشاره دارد. به علاوه، مرزوبوم همچنین به درختی تعلق دارد که از خانواده غان‌هاست و در جنگل‌های شمالی ایران به وفور یافت می‌شود. این درخت در واقع یکی از انواع درخت اولس محسوب می‌شود و به نام‌های مختلفی همچون جلم، کرزل، تغار و تغر نیز شناخته می‌شود. این درختان، جزئی از اکوسیستم غنی و متنوع شمال ایران به شمار می‌آیند و نقش مهمی در حفظ محیط زیست و تنوع زیستی ایفا می‌کنند. جنگل‌ها و درختان این مناطق به عنوان منابع حیاتی، به تأمین اکسیژن و حفظ خاک کمک می‌کنند و از این رو، مرزوبوم نه تنها یک مفهوم جغرافیایی بلکه نمادی از ارتباط عمیق انسان با طبیعت است.

فرهنگ معین

(مَ زُ ) (اِمر. ) مملکت، کشور.

فرهنگ عمید

= مَرز * مرزوبوم

فرهنگ فارسی

مرکب ازمرزبمعنی کناره زمین وسرحدمملکت وبوم به معنی جاوماوی وشهروسرزمین
( اسم ) درختی است از تیره غان ها که در جنگلهای شمالی ایران بفراوانی میروید و در حقیقت یکی از گونه های درخت اولس است جلم کرزل تغار تغر مرز.

جمله سازی با مرزوبوم

نمایشی داشته، ریشه درفرهنگ این مرزوبوم دارد.