فاطمه زهرا (س)، دختر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) است. او به عنوان یکی از شخصیتهای برجسته تاریخ اسلام و اهل بیت شناخته میشود و در فرهنگ اسلامی و شیعی جایگاه ویژهای دارد.
زندگینامه
این بانوی بزرگوار در سال 615 میلادی (تقریباً 5 سال قبل از بعثت پیامبر) در مکه متولد شد. او دختر پیامبر اسلام حضرت محمد و همسر حضرت علی بن ابیطالب (ع) است. زندگی مشترک ایشان با حضرت علی الگوی بسیاری از مسلمانان در حوزه خانواده و روابط زناشویی میباشد. ایشان چهار فرزند به نامهای حسن، حسین، زینب و امکلثوم داشت که هر یک در تاریخ اسلام و فرهنگ شیعه نقش مهمی ایفا کردهاند.
جایگاه و شخصیت
معصومیت: فاطمه زهرا به عنوان یک زن معصوم در تاریخ اسلام شناخته میشود و در منابع دینی به ویژگیهای اخلاقی و معنوی برجستهاش اشاره شده است.
نقش اجتماعی: او در زمان حیاتش به عنوان یک الگو برای زنان مسلمان شناخته میشد و به فعالیتهای اجتماعی و دینی پرداخته و در ترویج آموزههای اسلامی نقش مؤثری داشت.
خطبه فدکیه: یکی از مهمترین وقایع زندگی این بانوی بزرگوار، خطبه فدکیه است که او پس از وفات پیامبر (ص) در دفاع از حقوق اهل بیت و حق خود در فدک (یک زمین زراعی) ایراد کرد. این خطبه نشاندهنده بلاغت و قدرت بیان او و همچنین تعهدش به اصول اسلامی است.
وفات
فاطمه زهرا (س) در سال 632 میلادی (حدود 75 روز پس از وفات پیامبر اسلام) در سن 18 سالگی به شهادت رسید. وفات او برای مسلمانان بهویژه شیعیان، یک حادثه غمانگیز و تأثیرگذار به شمار میرود. محل دقیق قبر ایشان بهطور قطعی مشخص نیست.