فرادیس، نامی دخترانه با ریشه‌ای عمیق در فرهنگ و زبان‌های کهن است. این واژه در اصل شکل جمعِ فِردوس در زبان عربی به شمار می‌آید و تلفظ صحیح آن فَرادیس می‌باشد. فردوس خود به معنای باغ‌های باشکوه، باغ‌های بهشتی و جایگاه برترین نیکی‌ها است. بنابراین، فرادیس به‌صورت تحت‌اللفظی به باغ‌های بهشتی یا عالی‌ترین جایگاه‌های رستگاری اشاره دارد و بار معنایی والا و روح‌نوازی را به همراه می‌آورد.
این نام از دیرباز در متون مذهبی و ادبی فارسی و عربی حضوری پررنگ داشته و بر مقام والای بهشت و نعمت‌های ابدی دلالت می‌کند. در زبان فارسی نیز این واژه با همین املا و تلفظ فَرادیس به کار رفته و در اشعار کهن و متون عرفانی، نماد زیبایی، آرامش و کمال مطلق است. انتخاب این نام برای فرزندان، به‌ویژه دختران، بازتابی از آرزوی والدین برای زندگیی پر از زیبایی، پاکی و سعادت برای آنان است.
در زبان انگلیسی، این نام به صورت Faradis نگاشته می‌شود و در میان جوامع مختلف، به‌عنوان نامی زیبا و بااصالت شناخته می‌شود. در مجموع، فرادیس تنها یک نام نیست، بلکه مفهومی غنی از امید، معنویت و تصویری از برترین آرمان‌های انسانی را در خود جای داده است و همواره یادآور جایگاهی است که در آن، زیبایی و نیکویی به کمال می‌رسد.