صاحب مروت

دست شکستگان گیر ای صاحب مروت فریاد خستگان رس ای آنکه میتوانی

و صاحب مروت اگر چه اندک بضاعت باشد همیشه گرامی و عزیز روزگار گذارد , چون شیر که در همه جای مهابت او نقصان نپذیرد اگر چه بسته و در صندوق دیده شود و باز توانگر قاصر همت ذلیل نماید , چون سگ که بهمه جای خوار باشد اگر چه بطوق و خلخال مرصع آراسته گردد.

متابید روی از گدایان خیل که صاحب مروت نراند طفیل

تویی آن صاحب مروت وجود که خدایت ولی خود فرمود