رخ نمایی

کلمه رُخ نمایی از دو بخش رُخ و نمایی تشکیل شده است. بخش اول آن به معنای چهره یا صورت است و در زبان فارسی معمولاً به صورت مذکر به کار می‌رود. بخش دوم آن به معنای نمود یا پدیده‌ای که به نمایش گذاشته می‌شود است و به نوعی به توصیف و نمایش یک چیز اشاره دارد. ترکیب این دو بخش به نوعی یک نام فعل یا واژه توصیفی را به وجود می‌آورد که به مفهومی خاص اشاره می‌کند. این واژه ممکن است به معنای به نمایش گذاشتن چهره یا ظاهر شدن در زمینه‌ای خاص باشد. رُخ نمایی با فاصله بین دو جزء نوشته می‌شود و در نگارش باید توجه داشت که این دو جزء معمولاً به هم مرتبط هستند. در تلفظ این واژه، تأکید بیشتر بر بخش اول است. در نهایت، در متون رسمی و ادبی، این ترکیب می‌تواند برای توصیف حالتی خاص و معنایی عمیق‌تر به کار رود و بسته به بافت و محتوا، ممکن است معنی و ارزش ادبی خاصی داشته باشد.