خودبینی

کلمه خودبینی در زبان فارسی به معنای داشتن دیدگاه یا تصوری مثبت و اغراق‌آمیز درباره خود است. این واژه به صورت پیوسته نوشته می‌شود و نوشتن آن به شکل جدا نادرست است. این واژه به عنوان یک اسم در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در جملات، باید به نقطه‌گذاری و ترکیب صحیح این کلمه با سایر اجزای جمله توجه شود. این کلمه از ترکیب خود و بینی به معنای دیدن یا تصور کردن خود تشکیل شده است. واژه‌های هم‌خانواده در این زمینه شامل خودمحوری و خودپسند نیز می‌باشند. این واژه در متون علمی، ادبی و رسمی به کار می‌رود، بنابراین در انتخاب سبک نگارش خود باید به این نکته توجه کنید. همچنین، استفاده نادرست از این کلمه ممکن است پیام نادرستی را منتقل کند؛ به عنوان مثال، به کار بردن آن در زمینه‌های مثبت ممکن است مخاطب را دچار سردرگمی کند.