دامغان در تاریخ ایران به عنوان مهم‌ترین بخش ایالت قومس شناخته می‌شود. این شهر در گذشته با نام صد دروازه، پایتخت دولت شاهنشاهی اشکانی بوده است. مسجد تاریخانه چهل ستون، که قدیمی‌ترین مسجد ایران با قدمتی ۱۳۰۰ ساله به شمار می‌آید، در این شهر واقع شده است. نام باستانی دامغان، گومش یا قومش، در کتیبه سارگون دوم آشوری به عنوان پات نانه ذکر شده که به معنای شهری با ۹۹ نگهبان دروازه‌هاست. دور تا دور دامغان دیوارهایی وجود داشته که دو درشکه می‌توانستند به راحتی از کنار هم بر روی آن عبور کنند و بقایای این دیوار که به دیوار بارو معروف است، هنوز هم قابل مشاهده است. دامغان دارای دو نوع آب و هواست؛ از سمت جنوب به دشت کویر و از سمت شمال به دامنه‌های جنوبی رشته کوه البرز متصل می‌شود. به همین دلیل، انواع مختلف میوه‌ها در این شهر رشد می‌کنند.
دامغان
لغت نامه دهخدا
دامغان. ( اِخ ) دمغان ( در تداول عامه ). شهری است میان خراسان و طهران کنار راه سمنان بشاهرود، در 339400گزی طهران و 249هزارگزی گرمسار، دارای ایستگاه راه آهن، عرض آن 36 درجه و 10 دقیقه و طول آن 54 درجه و 20 دقیقه. دمشقی گوید: از بلاد جبال است و صاحب غیاث اللغات آرد که: در اقلیم چهارم است و از ملک قهستان. و هدایت در انجمن آرا متذکر است که آن از شهرهای قدیم است و برزخ میان عراق و خراسان و در شاهنامه فردوسی نامش مکرر مذکور شده و اصل آن «ده مغان » بوده و از کثرت استعمال «هاء» از میان رفته و دمغان گفتند و بجای هاء «الف » آوردند. وجه تسمیه این بوده که مغان باعث آبادی آن شده اند یعنی آتش پرستان
فرهنگ فارسی
نان ایستگاه راه آهن میان سرخ ده و زرین
جملاتی از کلمه دامغان
الله‌آباد یک روستا در ایران است که در دهستان قهاب صرصر شهرستان دامغان واقع شده‌است. الله‌آباد ۸۱ نفر جمعیت دارد.
یکی را به چوگان مه دامغان بزد تا چو طبلش بر آمد فغان
