کلمه «حقارت» دو معنای اصلی و مرتبط اما با تاکید متفاوت دارد:
معنای ذلت و خواری
کلمه حقارت در معنای نخست خود به حالتی اشاره دارد که شخص یا گروهی دچار ذلت، خواری یا تحقیر شده است. این مفهوم بیانگر وضعیتی است که در آن انسان از حیث کرامت، عزت نفس و مقام اجتماعی خود کاسته شده و مورد بی‌احترامی یا تحقیر قرار گرفته است. حقارت نوعی احساس ناراحتی و سرخوردگی عمیق است که از برخوردهای نامناسب، تحقیرهای لفظی یا رفتاری و کاهش ارزش‌های انسانی ناشی می‌شود.
معنای خرد شدن، حقیر شدن
در معنای دوم، حقارت به فرآیند یا حالتی اشاره دارد که فرد یا موجودی خرد، کوچک یا بی‌اهمیت می‌شود؛ یعنی جایگاه، ارزش یا اعتبارش کاهش می‌یابد به گونه‌ای که به عنوان یک موجود حقیر و کم‌ارزش دیده شود. این معنا بیشتر بر روند کاهش ارزش و اهمیت تاکید دارد و نشان‌دهنده تحول منفی در وضعیت فرد یا گروه است. خرد شدن یا حقیر شدن می‌تواند به دلیل رفتارهای ناپسند، ضعف‌های شخصیتی، ناتوانی در مقابله با مشکلات یا عدم توانایی در دفاع از خود رخ دهد.