توان بخشی به معنای فرایند بازگرداندن تواناییها و قابلیتهای فردی است که به دلایل مختلفی مانند بیماری، آسیب، یا ناتوانی از دست رفتهاند. این فرایند شامل مجموعهای از اقدامات و درمانها است که هدف آن کمک به فرد برای بهبود وضعیت جسمی، روانی و اجتماعی او میباشد.
جوانب مختلف:
جسمی: توان بخشی جسمی شامل تمرینات فیزیکی، فیزیوتراپی و استفاده از وسایل کمکی برای بهبود حرکت و عملکرد بدنی است. این نوع به افرادی که از آسیبهای جسمی رنج میبرند، کمک میکند تا به حداکثر توانایی حرکتی خود بازگردند.
روانی: به فرآیندهایی اشاره دارد که به فرد کمک میکند تا با چالشهای روانی و عاطفی ناشی از ناتوانی یا آسیب کنار بیاید. این شامل مشاوره، درمانهای روانشناختی و حمایتهای اجتماعی است.
اجتماعی: توان بخشی اجتماعی به تلاشهایی اشاره دارد که به فرد کمک میکند تا دوباره به جامعه و محیط کار خود بازگردد. این میتواند شامل آموزش مهارتهای شغلی، مشاوره شغلی و حمایتهای اجتماعی باشد.
اهمیت:
توان بخشی به افراد کمک میکند تا کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند، استقلال بیشتری پیدا کنند و به فعالیتهای روزمره خود بازگردند. این فرآیند نه تنها بر روی فرد تأثیر مثبت دارد، بلکه میتواند به خانواده و جامعه نیز کمک کند تا از توانمندیهای فرد بهرهمند شوند.