تاراج به معنای غارت، چپاول یا ویرانی است. این واژه به عمل تصرف و نابود کردن اموال یا منابع دیگران به‌زور یا به‌طور غیرقانونی اشاره دارد. تاراج در زمینه‌های جنگ، آشوب یا ناامنی به کار می‌رود، زمانی که گروهی از افراد یا نیروها اموال و دارایی‌های دیگران را به زور می‌گیرند و به آنها آسیب می‌زنند.
معانی و مفاهیم
غارت: تاراج به معنای سرقت و غارت اموال و دارایی‌های دیگران است، به‌ویژه در شرایطی که قانون و نظم اجتماعی برقرار نیست.
ویرانی: این کلمه همچنین می‌تواند به ویرانی و نابودی مکان‌ها و زیرساخت‌ها اشاره داشته باشد، به ویژه در زمان جنگ یا نزاع.
ادبیات: در ادبیات فارسی، واژه تاراج به‌طور نمادین نیز به کار می‌رود و می‌تواند به معنای آسیب به ارزش‌ها و فرهنگ‌ها یا نابودی زیبایی‌ها نیز اشاره داشته باشد.
از آن پس به تاراج دادند روی فتادند در شهر و بازار و کوی
به نظر می‌رسد این «تاراج» جزو یک سنت آزار و شکنجه است. بیشتر برده‌های خارجی در کاشغر (سین کیانگ امروزی) شیعیان تاجیک چین می‌بودند. مسلمانان ترک سنی از آنها با عنوان غالچا یاد می‌کردند و به این دلیل که با ساکنان ترک سنی متفاوت بودند، به بردگی گرفته می‌شدند. شیعیان در منطقه خوتان نیز به عنوان برده فروخته می‌شدند. مسلمانان سنی کاشغر شیعیان را به عنوان برده خرید و فروخت می‌کردند.
در زمان چنگیزخان که در همهٔ شهرهای ایران کشتار و تاراج زیادی کردند و به اماکن مذهبی توهین‌ها وارد آوردند و حرمت‌ها شکستند، مردم بلخ را هم کشتار جمعی نمودند. بعضی از اهالی آن‌جا برای این که توهینی به محل دفن علی وارد نشود، ساختمان سنجر را ویران نموده و آثار و نشاه‌ها را از میان بردند و آن مکان را به نام پیشینش، تل علی یاد می‌کردند و به این ترتیب باز نامش محو شد، و شهر بلخ هم بعداً روی آبادی ندید.
