تضمین

تضمین به معنای ارائه اطمینان یا ضمانت در مورد یک موضوع خاص است. این واژه در زمینه‌های مختلفی مانند حقوقی، مالی، تجاری و حتی اجتماعی به کار می‌رود. به طور کلی، این مفهوم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

ضمانت مالی:

در این زمینه، تضمین به معنای تعهد یک شخص یا سازمان به پرداخت مبلغی در صورت عدم انجام تعهدات طرف دیگر است. به عنوان مثال، در یک قرارداد وام، بانک ممکن است از وام‌گیرنده تعهد بگیرد که در صورت عدم بازپرداخت وام، دارایی‌های او به عنوان وثیقه ضبط خواهد شد.

ضمانت کیفیت:

در صنعت و تجارت، تضمین کیفیت به معنای اطمینان از اینکه یک محصول یا خدمت مشخص استانداردهای معین را رعایت می‌کند و در صورت عدم تطابق، امکان بازگشت یا تعمیر آن وجود دارد.

ضمانت قانونی:

در زمینه حقوقی، تضمین می‌تواند به معنای تعهد قانونی برای انجام یا عدم انجام یک عمل باشد و در صورت عدم رعایت آن، فرد ممکن است به مجازات یا جبران خسارت محکوم شود.

تصویر معنی تضمین

لغت نامه دهخدا

تضمین. [ ت َ ] ( ع مص ) چیزی را به پایندانی فرا کسی دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ). چیزی را به ضمان دادن.( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). || پذیرانیدن و تاوان دادن او را آن چیز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پذیرانیدن و ضامن گردانیدن کسی را. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). غرامت دادن کسی چیزی را. ( از اقرب الموارد ). || در پناه و جای آوردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). در پناه خود درآوردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || در میان چیزی نهادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). در ظرف قرار دادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). در ظرف قرار دادن چیزی را. ( از اقرب الموارد ). چیزی در میان چیزی نهادن.( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). چیزی را در میان نهادن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || ( اصطلاح قافیه ) در فن عروض وابسته بودن قافیه بیت است به مابعد خود بدان سان که بیت بالاستقلال فایدت ( معنی ) نکند و آن عیب است. ( از اقرب الموارد ). نوع اول آن است که تمام معنی بیت اول به بیت دوم متعلق باشد و بر آن موقوف. و آن بیت را مضمن خوانند و ضمان مال در شریعت آن است که کسی ذمت خویش را در تعلق دین با ذمت مدیون پیوندد و گویند در ضمان خدا باش یعنی به حفظ و کلائت خدا پیوسته باش و بحکم آنکه استادان صنعت گفته اند که شعر چنان میباید که هر بیت بنفس خویش مستقل باشد و جز در ترتیب معانی و تنسیق سخن بیکدیگر محتاج نباشد، بدین جهت تضمین را عیب شمرده اند. پس هرچند این احتیاج و تعلق بیشتر بود، بیت معیب تر باشد و فی الجمله این معنی در اشعار عرب بیشتر تواند بود برای آن که در شعر تازی می افتد که از یک کلمه بعضی قافیت مصراع اول میشود و بعضی اول مصراع دوم چنانکه گفته اند:
لم ابک للاظعان ولت ام لرسَ
م مقفر اوحش منهم و درس.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع. ] (مص م. ) ۱ - بر عهده گرفتن تاوان، ضمانت کردن. ۲ - بیتی یا مصراعی که شاعری از شاعر دیگر در شعر خود بیاورد.

فرهنگ عمید

۱. برعهده گرفتن تاوان و غرامت، تاوان دادن.
۲. در پناه خود درآوردن.
۳. چیزی را در ظرفی قرار دادن، گنجانیدن.
۴. (ادبی ) آوردن یک بیت یا مصراع از شاعر دیگر در شعر خود. اگر آن شعر از شاعر معروفی باشد حاجت به بردن نام او نیست والا باید به نام گویندۀ آن اشاره کرد.

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) بر عهده گرفتن تاوان ضامن شدن پذرفتاری کردن. ۲ - درپناه خود در آوردن. ۳ - در ظرفی قرار دادن ( چیزی را ) ۴ - ( ادب ) آوردن مصراع بیت یاابیاتی ازشعردیگران درضمن شعرخود اگر شعر مشهور و شاعر آن شناخته باشد احتیاجی بذکر نام آن شاعر نیست والا باید نام او را ذکر کرد تا(( سرقت ) ) محسوب نشود. ۵ -( اسم ) پذرفتاری پایندانی. جمع: تضمینات.

فرهنگستان زبان و ادب

{guaranty, warranty} [عمومی] تعهد سازنده یا فروشندۀ کالا در قبال خریدار برای ارائۀ خدمات پس از فروش در طی مدت مشخص متـ. ضمانت

دانشنامه آزاد فارسی

تَضمین
(در لغت به معنی گنجاندن) در اصطلاح بدیع، آوردن کلام گوینده ای دیگر در کلام خود. بدین معنی که شاعر شعر دیگری را درخلال شعر خود، به مناسبت و به ضرورت، بیاورد تا، به کمک آن، سخن خود را محکم و زیبا سازد: چه خوش گفت فردوسی پاک زاد/که رحمت بر آن تربت پاک باد: «میازار موری که دانه کش است/که جان دارد و جان شیرین خوش است» (سعدی) شرط اصلی تضمین آن است که گوینده باید حتماً، آشکارا یا به کنایه، به این نکته اشاره کند که آنچه نقل می کند از دیگری است، مگر این که کلامِ نقل شده چنان مشهور باشد که نیازی به ذکر گویندۀ آن نباشد؛ زیرا اگر گوینده مأخذ خود را ذکر نکند، کار او از سرقات ادبی به شمار خواهد رفت. این اشاره غالباً به دو صورت انجام می شود: ۱. اشارۀ صریح به نام گویندۀ قبلی (در این جا: کمال الدین اسماعیل): من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال/کِی ترک آبخورد کند طبع خوگرم/ور باورت نمی کند از بنده این حدیث/از گفتۀ کمال دلیلی بیاورم: «گر برکَنَم دل از تو و بردارم از تو مهر/آن مهر بر که افکنم، آن دل کجا برم؟» (حافظ) ۲. ذکر نام گویندۀ قبلی به اشاره و کنایه و با ذکر «مدعی» به جای شاعر قبلی (در این جا: سنایی): گفتِ عالِم به گوش جان بشنو/ور نمانَد به گفتنش کردار/باطل است آن که مدّعی گوید:/ «خفته را خفته کِی کند بیدار؟»/مرد باید که گیرد اندر گوش/ورنبشته ست پند بر دیوار (سعدی) تضمین غالباً شامل یک جمله یا یک مصرع یا یک دو بیت است. گاه تضمین نقل قول مستقیم نیست و گویندۀ دومی مضمون گفتار گویندۀ اولی را با تغییراتی آورده است: همه اندرز من به تو این است/که تو طفلی و خانه رنگین است (سنایی)/زین سبب گفت آن حکیم هوشیار: که تو طفلی، خانه پرنقش و نگار (مولوی) نوع دیگر تضمین آن است که غزلی از شاعر دیگری را به صورت مسمّط تضمین کنند. مثلاً غزل سعدی با مطلع «من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی» را شهریار تضمین کرده است که بند اول آن چنین است: ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی/حیف باشد، مه من، کاین همه از مهر جدایی/گفته بودی جگرم خون نکنی، باز کجایی/«من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی/عهد نابستن از آن بِهْ که ببندی و نپایی» گاه نیز قطعۀ شاعری دیگر را تضمین کنند. چنان که قطعۀ سعدی با مطلع «گِلی خوش بوی در حمام روزی» را ملک الشعرای بهار تضمین کرده است که بند اول آن چنین است: شبی در محفلی با آه و سوزی/شنیدستم که مرد پاره دوزی/چنین می گفت با پیر عجوزی: «گلی خوش بوی در حمام روزی/رسید از دست محبوبی به دستم»

ویکی واژه

بر عهده گرفتن تاوان، ضمانت کردن.
بیتی یا مصراعی که شاعری از شاعر دیگر در شعر خود بیاورد.

جملاتی از کلمه تضمین

پیوندهای مدنی ثبت شده برای زوج‌های همجنس در قانون اساسی کانتون فریبورگ به رسمیت شناخته شده‌است. در می ۲۰۰۴، رای‌دهندگان، قانون اساسی را با ۵۸٫۰۳ درصد موافق در مقابل ۴۱٫۹۷ درصد مخالف تصویب کردند. و از ۱ ژانویه ۲۰۰۵ اجرایی شد. بند ۲ ماده ۱۴ می‌گوید: «حق ثبت مشارکت برای زوج‌های همجنس تضمین شده‌است».

اشغال ایران، محدود به قوای بریتانیا و شوروی نبود. پس از ورود آمریکا به جنگ، عده‌ای از نظامیان آن کشور نیز وارد ایران شدند، اما استقلال و تمامیت ارضی ایران، نخست با امضای یک پیمان سه‌جانبه بین ایران، بریتانیا و شوروی در بهمن ۱۳۲۰ و سپس با صدور اعلامیه‌ای که در پایان کنفرانس سران متفقین (روزولت، چرچیل و استالین) در تهران منتشر شد، تضمین گردید.

استانداردهای غواصی مجموعه استانداردهائی است که جهت تضمین ایمنی و کیفیت و نیز مشخص نمودن حداقلهای مورد نیاز برای آموزش یک غواص توسط سازمان جهانی استانداردسازی تعریف و برای اعمال در برنامه‌های آموزشی سازمانهای آموزش دهنده غواصی در اختیار شورای جهانی آموزش غواصی تفریحی قرار گرفته‌است.

قانون اساسی اسلواکی آزادی ادیان را در این کشور تضمین می‌کند. ۶۸/۹٪ مردم این کشور مسیحی کاتولیک هستند. پیش از جنگ جهانی دوم، در این کشور ۹۰٬۰۰۰ یهودی می‌زیستند که از آن‌ها تنها ۲٬۳۰۰ نفر برجا مانده‌اند.