سلام به معنای سلامتی، امنیت و صلح است و در اسلام به عنوان یک روش تحیت و درود انتخاب شده است. قرآن و روایات بر اهمیت آن تأکید کرده و آن را از مستحبات مؤکد می‌دانند. پاسخ به آن حتی برای نمازگزاران واجب فوری است و اگر یک نفر از جمع به آن پاسخ دهد، دیگران ملزم به پاسخ نیستند. این واژه دارای آداب و احکام خاصی است و در قرآن و سنت کاربردهای متنوعی دارد. در زبان فارسی، به معنای درود ترجمه می‌شود. این واژه به عنوان تحیتی انتخاب شده است که دعا برای سلامتی از آفات جسمی و دینی را به همراه دارد. همچنین، این عمل مسلمانان به یکدیگر به منزله عهدی برای حفاظت از جان، مال و آبروی یکدیگر است. قرآن کریم نیز این مفهوم را تحیتی پربرکت و پاکیزه از جانب خداوند بر مؤمنان می‌داند. برخی از علمای دین تنها این چهار ترکیب را برای شروع آن معتبر می‌دانند، در حالی که برخی دیگر معتقدند که این عبارت با هر عبارت مشابهی نیز مجاز است.
سلام
لغت نامه دهخدا
سلام. [ س َ ] ( ع اِ ) کلمه دعایی مأخوذ از تازی، به معنی بهی که در درود بر کسی گویندیعنی سلامت و بی گزند باشید و نیز تهنیت و زندش و تحیت و درود و خیر و عافیت و تعظیم و تکریم و با فعل دادن، کردن، و زدن و گفتن آید. ( از ناظم الاطباء ). درودگفتن. تهنیت گفتن. ( فرهنگ فارسی معین )
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (فقه ) سه جمله ای که با سلام آغاز می شود و از ارکان نماز است و نمازگزار در آخرین رکعت نماز بیان می کند.
۳. تحیت و درود.
۴. [قدیمی] پاکی رهایی از عیب و آفت.
۵. (نظامی ) احترام مرد نظامی به حالت خبردار و بالا بردن دست راست و قرار دادن نوک انگشت وسط رو به شقیقه، به شکلی که کف دست راست رو به جلو است.
* سلام کردن: (مصدر لازم ) درود گفتن به کسی، سلام علیک یا سلام علیکم گفتن، سلام زدن.
* سلام گفتن: (مصدر لازم ) = * سلام کردن
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) گردن نهادن. ۲ - درود گفتن تهیت گفتن. ۳ - بی عیب بودن. ۴ - ( اسم ) گردن نهادگی. ۵ - درود گویی تهیت. ۶ - بی عیبی تندرستی سلامت. ۷ - ( اسم ) درود. ۸ - مراسمی که در عید ها در پیشگاه شاه یا رئیس مملکت برقرار شود و طبقات مختلف کشوری و لشگری و نمایندگان دول خارجه وی را تهیت گویند. ۹ - احترام نظامی که هر فرد سپاهی نسبت به مافوق خود انجام دهد و آن معمولا عبارت است از خبر دار بودن و بالا بردن دست راست و قرار دادن نوک پنجه دست مزبور نزدیک شقیقه. ۱٠ - ذکریست که نماز گذار در آخرین رکعت نماز گوید و نماز جز بدان تمام نشود و آن را دو صیغه است: السلام علینا و علی عبادالله الصالحین السلام علیکم و رحمه الله و برکاته. نماز گزار هر یک از این دو سلام را بدهد دیگری مستحب شود.
صلح کردن و آشتی نمودن
فرهنگ اسم ها
معنی: درود، آرزوی خیر و تندرستی، از نام های پروردگار
دانشنامه اسلامی
سلام در لغت به معنای سلامتی، امنیت و صلح است که در فارسی به درود ترجمه شده است. در اسلام، لفظ «سلام» برای تحیت انتخاب شده است؛ زیرا به معنای دعا برای سلامتی از آفتهای جسمی و دینی است؛ همچنین سلام کردن مسلمانان به یکدیگر به منزله عهدی بین آنان برای حفاظت از جان و مال و آبروی آنان است. قرآن کریم نیز سلام کردن را تحیتی پربرکت و پاکیزه از جانب خداوند بر مؤمنان می‌داند: «فَسَلِّمُوا عَلیٰ أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ مُبٰارَکَةً طَیِّبَةً».
در نظر معروف میان فقها میتوان با هر یک از چهار عبارت «سلامٌ علیک»، «السّلامُ علیک»، «سلامٌ علیکم» و «السّلام علیکم» سلام را آغاز کرد. در این میان برخی از علماء تنها چهار ترکیب بالا را برای شروع سلام معتبر دانستهاند ولی در مقابل، برخی گفته اند که سلام کردن با هر عبارتی که عنوان تحیت و سلام بر آن صادق است، تحقق می یابد؛ خواه با ترکیب «سلام علیکم» باشد یا «علیکم السّلام» و یا حتی «سلام» به تنهایی.
[ویکی اهل البیت] سلام و تحیت، پیام آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است و در یک کلام: سلام، سلامت می آورد.
در میان همه امت ها و اقوام و طوایف، چه گذشتگان و چه معاصرین؛ چه زمان جاهلیت یا چه عصر الکترونیک و ارتباطات، به هنگام برخورد با یکدیگر برای خود تحیّت و تعارف و احترامی داشته و دارند. منتها خود در گفتار و عمل، انواع و اقسام گوناگون دارد مانند: برداشتن کلاه، دست بلند کردن، سر فرود آوردن، زانو زدن، (مخصوصا در برابر بزرگان و شاهان و....) و یا گفتن کلماتی به فراخور آداب و رسوم هر قوم و طایفه ای که حاکی از خضوع و خشوع و احترام اشخاص در برابر یکدیگر و کوچکترها در مقابل بزرگترها و... که رائج بین مردم در اعصار گوناگون بوده و هست با آداب و سنن گوناگون و ملت های مختلف اعم از سیاه و سفید و سرخ و زرد و...
اسلام که خود دین صلح و آشتی و محبت و مودت بوده و همیشه پیروان خود را به این امر مهم دعوت کرده، طرز برخورد با اشخاص را به بهترین وجه بیان کرده و روشن ساخته است که جایگاه تحیت در اسلام چیست و چه کسانی باید آغازگر این مهم باشند؟ و آیا مانند زمان جاهلیت (جاهلیت قرون وسطائی یا عصر ارتباطاتی)، باید همیشه ضعفا و کوچکترها و بی پولها و... به بزرگان و قدرتمندان و پولداران و صاحبان اسم و رسم احترام بکنند یا اسلام در این مورد تعریف دیگری دارد؟
برخلاف آداب و رسوم اکثر مردم جهان در گذشته و حال که احترامشان بر همدیگر، بیشتر احترام و تحیت ارباب رعیتی یا نوکر و آقائی و یا شاه و گدائی می باشد، تحیّت و احترام در ادیان الهی بالاخص اسلام، در سطح عالی روحی و روانی و روانشناسی طراحی شده و حاکی از سلامت و ایجاد آرامش و امنیت می باشد. چرا که دستور اسلام هنگام ملاقات و برخورد انسان ها با همنوعان خود، لفظ «تحیت» و «سلام» است.
وقتی کسی به دیگری سلام می کند، در واقع به طرف مقابل می فهماند که از طرف من در امانی و یا خدا تو را از تمام بلیات و زشتی ها حفظ کند و آرزوی سلامت تو را دارم و زنده باشی.
راستی غیر از اسلام در کدام مکتب اعم از مادی و معنوی دیده شده که احترام انسانها هنگام برخورد با یکدیگر تا ا ین اندازه با الفاظ لطیف و روحبخش و محبت آمیز و مایه صلح و دوستی آغاز شده باشد؟ اسلام در این مورد آنقدر پیش می رود که اگر کسی بدون این که سلام بگوید، شروع به سخن گفتن کند، جواب ندهید چنان که پیشوای اسلام می فرماید: فَمَن بدأ بِالکلامِ قبلَ السَّلام فَلا تُجیبُوهُ؛ هر کس پیش از سلام، سخن گفتن آغاز نماید، پاسخ ندهید.
همچنین فرمود: نزدیکترین مردم به خدا و پیامبر کسی است که سخن خود را با سلام شروع نماید: «إِنَّ اَولیَ النّاسِ بِاللّهِ و بِرَسُوله مَن بدءَ بِالسّلام»
[ویکی الکتاب] معنی سَّلَامُ: سلامت و عافیت -عاری از آفات ظاهری و باطنی - کسی که با سلام و عافیت برخورد کند، نه با جنگ و ستیز، و یا شر و ضرر.
معنی تُسَلِّمُواْ: سلام کنید
معنی یَلْقَوْنَهُ: او را دیدار می کنند - به لقاء او میرسند - او را ملاقات می کنند(عبارت " تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ " یعنی: درود و تحیّت [خدا] بر آنان، روزی که به لقاء او میرسند سلام است)
معنی تَسْتَأْنِسُواْ: که اجازه بگیرید - که آشنایی دهید (در جمله "لَا تَدْخُلُواْ بُیُوتاً غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتَّیٰ تَسْتَأْنِسُواْ " یعنی وقتی وارد خانه ای می خواهید بشوید بجای ورود ناگهانی با گفتن سلام یا "یا الله" و کلماتی از این قبیل ورودتان را با أُنس و الفت همراه ک...
ریشه کلمه:
سلم (۱۴۰ بار)
[ویکی شیعه] سلام (ابهام زدایی). سلام می تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
[ویکی اهل البیت] سلام (اسم الله). این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
سلام، اسم و صفت الهی به معنای سلامت از عیوب و آفات است؛ یعنی ذات احدیّت از جمیع نقص ها و عیوب، سالم و مبرّا است.
این اسم به صورت «مصدری» یک بار در مورد خداوند بکار رفته است:
«...هُوَ المَلِکُ القُدّوسُ السَّلمُ...». (سوره حشر(59)/23)
فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 267.
[ویکی شیعه] سلام (نماز). سَلام جزء پایانی نماز است که پس از تشهد آخر نماز خوانده می شود. سلام از واجبات غیر رکنی نماز است و در همه نمازها به جز نماز میت وجود دارد.
سلام در لغت از «س.ل.م» به معنای سلامتی، امنیت و صلح است که در فارسی به درود ترجمه شده است.
در روایت است که مردی از امیرمؤمنان(ع) پرسید: معنای "السلام علیکم..." چیست؟ امام فرمود:
جملاتی از کلمه سلام
سلامی کرد بر آدم نهانی بگفت آدم تو نور جسم وجانی
