در شاهنامه فردوسی سام، پسر نریمان و پدر زال، یکی از پهلوانان برجسته و مهم بود که در دوران پادشاهی منوچهر به عنوان قهرمانی شجاع و آزاده شناخته میشد، سام به خاطر قدرت و دلاوریاش، به ویژه با گرز گاوسر خود، مشهور است و در نبرد با افراسیاب درگذشت.
سام به عنوان یک نام پسرانه در فرهنگ ایرانی، به معنای شجاعت و دلاوری است. این نام به خاطر ارتباطش با شخصیت سام در شاهنامه، بار معنایی مثبت و تاریخی دارد و در میان خانوادههای ایرانی محبوب است. همچنین این نام نماد وفاداری و صداقت است و به عنوان یک انتخاب سنتی برای پسران، نشاندهنده ویژگیهای قهرمانی و قدرت است. این نام در ادبیات و فرهنگ ایران جایگاه ویژهای دارد.