کفیل

واژه‌ای عربی است که در لغت به معنای ضامن و کسی که مسئولیت دیگری را بر عهده می‌گیرد، به کار می‌رود. در اصطلاح حقوقی، کفیل به فردی اطلاق می‌شود که با تعهد به پرداخت مبلغ مشخصی، حضور متهم را در زمان‌های احضار او تضمین می‌کند. کفالت به معنای بر عهده گرفتن مسئولیت انجام کاری به جای شخص دیگر است. این عقد به موجب آن، شخص ثالثی که به عنوان کفیل شناخته می‌شود، متعهد می‌شود که حضور متهم را در برابر مقامات قضائی تا پایان مراحل رسیدگی و صدور و اجرای حکم، در ازای پرداخت مبلغ معین تضمین کند. این واژه عربی به دو معنا به کار می‌رود: نخست، شخصی که به طور موقت مسئولیت انجام وظایف دیگری را بر عهده می‌گیرد و دوم، فردی که به موجب قرارداد کفالت یا تصمیمات تأمین و نظارت دادسرا، متعهد به حضور شخص سوم یا متهم می‌شود. این مفهوم عمدتاً در موارد کیفری و زمانی که قرار تأمین اخذ کفیل با تعیین وجه الکفاله صادر شده، مطرح می‌شود. در این حالت، شخصی که شرایط لازم برای کفالت را دارد، توسط متهم به عنوان کفیل به دادگاه معرفی می‌شود تا با پرداخت وجه الکفاله و تعهد به ارائه متهم در زمان مقرر، موجب آزادی موقت او تا تعیین تکلیف پرونده‌اش گردد.