کلمه سپاس در زبان فارسی به معنای قدردانی و شکرگزاری است و معمولاً به عنوان یک اسم به کار می‌رود. این واژه همیشه به همین شکل نوشته می‌شود و نیازی به تغییر ندارد. این واژه می‌تواند در ترکیبات مختلفی مانند سپاسگزاری یا سپاس را به جا آوردن نیز استفاده شود. در مکالمات و نوشتارهای رسمی، به کار بردن این واژه نشانه‌ای از احترام و ادب است. همچنین می‌توان از واژه‌های مشابهی چون تشکر یا ممنون در موقعیت‌های مختلف بهره برد، اما این کلمه بیشتر در متون رسمی و ادبی کاربرد دارد.
سپاس
لغت نامه دهخدا
سپاس. [ س ِ ] ( اِ ) پهلوی «سپاس »، ارمنی «سپاس - ام » ( خدمت ). ( حاشیه برهان قاطع معین ). حمد و شکر و نعمت. ( برهان ) ( غیاث ). حمد. ( دهار )
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - حمد ستایش. ۲ - شکر نعمت. ۳ - منت. ۴ - لطف شفقت.
فرهنگ اسم ها
معنی: حمد، ستایش، قدردانی و حق شناسی از نیکی های کسی، شکر، شکرگزاری
جملاتی از کلمه سپاس
ولی کردگار جهانرا سپاس فزون از شمار و برون از قیاس
همایون در رخش حیران فرو ماند سپاس صنع یزدان بر زبان راند
دگر هر که با مردم ناسپاس کند نیکویی ماند اندر هراس
