ساخت و ساز در جنگل موضوعی پیچیده است که تأثیرات زیادی بر محیط زیست و اکوسیستم دارد. این فعالیت‌ها می‌توانند منجر به تخریب زیستگاه ها و کاهش تنوع زیستی شوند. همچنین، آلودگی خاک، آب و هوا از دیگر پیامدهای منفی ساخت و ساز در این مناطق است. در بسیاری از کشورها، برای انجام این نوع فعالیت ها نیاز به مجوزهای خاصی وجود دارد که به حفاظت از محیط زیست کمک می‌کند. استفاده از روش‌ها و مصالح پایدار، مانند چوب‌های بازیافتی و انرژی های تجدیدپذیر، می‌تواند تأثیرات منفی را کاهش دهد.
ساخت و ساز در جنگل می‌تواند مزایایی مانند اشتغال زایی و توسعه اقتصادی به همراه داشته باشد، اما معایبی نیز دارد که شامل تخریب محیط زیست و آسیب به جوامع محلی است. این جوامع ممکن است به منابع طبیعی وابسته باشند و تغییرات در محیط زیست معیشت آن ها را تحت تأثیر قرار دهد. در نهایت، باید تعادلی بین توسعه و حفاظت از محیط زیست برقرار شود تا از تخریب اکوسیستم ها جلوگیری شود.
در سال ۲۰۱۶، شهرک سازی در کرانه باختری اشغالی ۳۴ درصد افزایش پیدا کرد. مسئولان اسرائیل، ساخت و ساز را شروع کردند و ۱,۸۱۴ واحد مسکونی نوین برای مهاجران اضافه کردند. دست کم ۱۲۹ واحد نوین در شهرک آونی هفتز برای تشکیل دادن یک ناحیه عمدتاً صنعتی افزون گردید، که این مستعمره را به شکل فزاینده ای به روستای فلسطینی روستای شعفا نزدیک تر کرد.
این رایج ترین شکل اتصال لب به لب در ساخت و ساز ساختمان است. اعضا به هم نزدیک می شوند و تعدادی میخ برای نگه داشتن آنها در جای خود فرو می روند. تکنیک کج کردن میخ به گونه ای اعمال می شود که میخ ها موازی یکدیگر نباشند و در مقابل جدا شدن مفصل مقاومت کنند. این شکل از اتصال لب به لب به ندرت در ساخت مبلمان استفاده می شود.
این منطقه تا اوائل دهه شصت شمسی باغ و زمین کشاورزی بود اما از ان زمان ساخت و سازها در ان افزایش یافت به گونه ای که جز قطعات معدودی باقی نمانده و این قطعات باقی مانده نیز به مرور در حال تبدیل شدن به منازل مسکونی است.