کنعان

معنی اسم

طبق منابع مذهبی، به ویژه در تورات، کنعان به معنای حلیم و بردبار است. این ویژگی‌ها نشان‌دهنده شخصیت‌هایی هستند که با صبر و شکیبایی به مشکلات زندگی مواجه می‌شوند و این نام می‌تواند نمادی از چنین ویژگی‌هایی برای فردی باشد که این نام را به او می‌دهند.

پسر حام و نوه نوح

در تورات، کنعان به عنوان پسر حام و نوه نوح معرفی شده است که به عنوان جد کنعانیان شناخته می‌شود. آن‌ها قومی بودند که در سرزمینی که امروزه شامل بخش‌هایی از اسرائیل، فلسطین، لبنان و سوریه می‌شود زندگی می‌کردند،  به موجب روایت‌های عهد عتیق، نوح حام را نفرین کرد و این نفرین به این قوم نیز رسید.

شهر یا دهکده باستانی

کنعان همچنین به عنوان نام یک شهر یا دهکده باستانی فنیقی یا سوری واقع در ساحل شرقی دریای مدیترانه شناخته می‌شود. این منطقه محل زیست برخی از پیامبران بنی‌اسرائیل، از جمله حضرت یعقوب و پسرش یوسف بوده است.

لغت نامه دهخدا

کنعان. [ ک َ ] ( اِخ ) ناحیه ای در عراق ( در استان دیالی ) نام آن مهروز بوده است. عتبةبن ابی وقاص بعد از جنگ جلولا ( 637 م. ) به صلح آن را گرفت. ( از المنجد ).
کنعان. [ ک َ ] ( اِخ ) نام شهری است که مسکن یعقوب و مولد یوسف ( ع ) بوده است.( برهان ) ( آنندراج ). نام شهری که یعقوب در آن مسکن داشت. ( ناظم الاطباء ). زمین کنعان زمینی است که ذریه کنعان در آنجا سکونت گزیدند. حد آن از جانب شمال از طریق حماة به شمال لبنان و از سوی مشرق دشت سوریه و دشت العرب به طرف جنوب، ولی از سوی مغرب تماماً به ساحل دریای متوسط امتداد نمی یافت چه هنوز مردم فلسطین در آن باقی بودند ( سفر پیدایش 10:15 ) ( کتاب صفنیا 2:5 ) و پس از آنکه بنی اسرائیل اراضی کنعان را تسخیر کردند نام کنعان به زمین اسرائیل ( اول سموئیل 13:19 ) وزمین مقدس ( کتاب زکریا 2:12 ) و زمین موعود ( رساله عبرانیان 11:9 ) و زمین عبرانیان ( پیدایش 40:15 ) مبدل گردید. ( از قاموس کتاب مقدس ). سرزمینی که اولاد کنعان پس از بیرون شدن از مصر بدانجا رفتند:
مرا دل گفت گنج فقر داری در جهان منگر
نعیم مصردیده کس چه باید قحط کنعانش.خاقانی.ناقه کنعان دهد خساست بغداد
آهوی مشک آید از فضای صفاهان.خاقانی.نخل بندی دانم ولی نه در بستان و شاهدی فروشم ولیکن نه در کنعان. ( گلستان ).
ز مصرش بوی پیراهن شنیدی
چرا در چاه کنعانش ندیدی.سعدی ( گلستان ).نشان یوسف گم کرده می دهد یعقوب
مگر ز مصر به کنعان بشیر می آید.سعدی.یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور.حافظ.و رجوع به ماده بعد و معجم البلدان و قاموس کتاب مقدس شود.
کنعان. [ ک َ ] ( اِخ ) نام پسر نوح ( ع ) است. ( برهان ) ( آنندراج ). نام پسر سام بن نوح. ( ناظم الاطباء ). ( حلیم و بردبار ) پسر چهارمین حام است ( سفر پیدایش 10:6 ) ( اول تواریخ ایام 1:8 ) وی جد قبایل و طوایفی است که در اراضی غربی اردن سکونت می داشتند و حضرت نوح حام را که جد کنعانیان است لعنت نمود زیرا که هتک احترام پدر خود را نموده از وی حیا نکرد ( سفر پیدایش 9:20 - 25 ) از این روی تمام قوم کنعانیان این لعنت را بر خود برداشت نمودند چه که در ایام افتتاح فلسطین اسرائیلیان اکثر ایشان را به قتل رسانیدند و مابقی را طوق عبودیت بر گردن نهادند. ( از قاموس کتاب مقدس ). ابن کلبی گوید که او پسر نوح است ولی ازهری گویدکه او پسر سام بن نوح است و این درست است. ( از معجم البلدان ). و رجوع به معجم البلدان و کنعانیون شود.

فرهنگ فارسی

ناحیه ایست در کشور عراق ( بین النهرین ) جزو لوائ [ دیالی ] اسم آن در قدیم [ مهروز ] بود و عتبه بن ابی و قاص آنرا پس از وقعه جلولا بصلح تسخیر کرد ( ۶۳۷م )

فرهنگ اسم ها

اسم: کنعان (پسر) (عبری) (تلفظ: kan‛ān) (فارسی: کنعان) (انگلیسی: kanan)
معنی: حلیم و بردبار، ( عبری )، طبق تورات کنعان به معنی «حلیم و بردبار» است، ( اَعلام ) ) سرزمینی در میان رود اردن، دریای مدیترانه و بحرالمیت، مطابق فلسطین قدیم، ) نام چهارمین پسر حام

دانشنامه عمومی

کنعان (کارون). کنعان شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان کارون دراستان خوزستان است. این شهر قبلاً روستای قلعه چنعان بوده است که در زمستان ۱۳۹۱ تبدیل به شهر کنعان گردید.

دانشنامه آزاد فارسی

کَنعان (Canaan)
در تورات پسر حام، نوۀ نوح و جد اعلای کنعانیان. بنابه روایت عهد عتیق حضرت نوح حام را نفرین کرد و این نفرین دامنگیر کنعان نیز شد. پسران او صیدون و حِت بودند. در روایات اسلامی کنعان پسر نوح محسوب شده است. در برخی روایات نیز او را پسر کوش و پدر نمرود دانسته اند.

ویکی واژه

شهر یا دهکده باستانی فنیقی یا سوری واقع در ساحل شرقی دریای مدیترانه و محل زیست برخی از پیامبران بنی‌اسرائیل چون حضرت یعقوب و پسرش یوسف. یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم‌مخور..... کلبه احزان شود روزی گلستان غم‌مخور حافظ

جملاتی از کلمه کنعان

سکونتگاه‌های دائمی تنها چند سده بعد در حدود ۲۸۰۰–۳۰۰۰ سال پیش از میلاد در عصر برنزِ آغازین و در تپهٔ جنوب شرقی در قالب یک روستای کوچک شکل گرفت. ساکنان شهر در این دوران کنعانیان بوده‌اند، که به عقیدهٔ باستان‌شناسان با پذیرش کیش یکتاپرستی بر محور یهوه بنی‌اسرائیل را شکل دادند.
در داستان اوگاریتی، بعل که خدای طوفان است با هدف تحکیم پادشاهی‌اش، خدایان آب‌ها و زیرزمین (یم و موت) را شکست می‌دهد و جایگزین ال می‌شود. این داستان به قرن چهاردهم قبل از میلاد تعلق دارد. احتمالاً بادی که در ۱:۲ در روایت پیدایش می‌وزد، با بادی که بعل برای شکست‌دادن خدای دریا به کار گرفت مرتبط است. می‌توان باب اول سفر پیدایش را نسخه کمتر اسطوره‌ای داستان کنعانی محسوب کرد.
گویش‌های آرامی منطقه‌ای در غرب هم همان سرگذشتی را داشتند که برای این گویش‌ها در شرق رخ داد. آن‌ها را به راحتی می‌توان از گویش‌های شرقی و آرامی پادشاهی تشخیص داد. در این مناطق، آرامی در کنار گویش‌های کنعانی استفاده می‌شد و پس از چندی در قرن یکم پیش از میلاد جای فینیقی را گرفت. آرامی همچنین جای زبان زبان عبری را نیز به عنوان زبان گفتار در اوایل قرن چهارم پیش از میلاد گرفت.