پسر

پسر. [ پ ُ / پ َ س َ ] ( اِ ) پور. پوره. ( برهان قاطع ). پُس. فرزند نرینه. ریکا. ابن. ولد. ریمن ؟. ( برهان قاطع ). واد؟. ( برهان قاطع ). ابنم. ( منتهی الارب ): 
پسر بُد مر او را یکی خوبروی 
هنرمند و همچون پدر نامجوی.فردوسی.

پِسَر انسان مذکر نابالغ است. این اصطلاح معمولاً برای کودک یا نوجوان استفاده می شود. هنگامی که یک آدم جنسیت پسر به بزرگسالی می رسد او را یک مرد می نامند. 
از نظر تاریخی، در ایالات متحده و آفریقای جنوبی، «پسر» نه تنها اصطلاح «خنثی» برای اهالی کشور بلکه یک اصطلاح تحقیرآمیز نسبت به مردان سیاه پوست بود. این واژه حاکی از یک وضعیت مطیع است. توماس برانچ، مبلغ اولیه آمریکایی آفریقایی تبار آمریکایی هفتم روزه در نیاسالند ( مالاوی ) از دانشجویان بومی به عنوان «پسر» یاد کرد:
راهی وجود دارد که به موجب آن ما بسیاری از پسران فعلی خود را متفاوت از برخی از کسانی که مدتها پیش در اینجا بوده اند، قضاوت می کنیم: کسانی که ازدواج کرده اند همسران خود را در اینجا با خود دارند و خانه های خود را می سازند و همه مشغول ساختن باغها من به همه پسران گفته ام اگر آنها می خواهند اینجا بمانند و یاد بگیرند، کسانی که همسر دارند باید آنها را بیاورند. 
چندین سیاستمدار - از جمله کریس کریستی فرماندار نیوجرسی و جف دیویس نماینده سابق کنگره در کنتاکی - به دلیل ارجاع به یک مرد سیاه پوست به عنوان «پسر» مورد انتقاد عمومی قرار گرفتند. 
در طی یک رویداد ترویج مسابقه بوکس ۲۰۱۷ بین فلوید می ودر جونیور و کانر مک گرگور، دومی به اولی گفت "پسر، برای من برقص. این اظهارات باعث شد تا چندین بوکسور - از جمله می ودر و آندره وارد - و همچنین چندین مفسر مک گرگور را به نژادپرستی متهم کنند. 
جنسیت انسان هنگام لقاح زمانی تعیین می شود که جنسیت ژنتیکی ارگ توسط سلول اسپرم که حاوی کروموزوم X یا Y است، آغاز شده باشد. جنس مذکر جنسیت بچه را تعیین می کند. کروموزموم جنسی مردان به صورت XY و کروموزوم زنان XX است. اگر کروموزوم Y مرد قوی تر باشد و زودتر به کروموزوم زن برسد به صورت XY در می آید و بچه پسر می شود و اگر کروموزوم X مرد قوی تر باشد به صورت XX که دختر است در می آید. 
در جنین های نر در شش تا هفت هفته حاملگی، «بیان ژن در کروموزوم Y باعث تغییراتی می شود که منجر به تکامل بیضه ها می شود». تقریباً در نه هفته بارداری، تولید تستوسترون توسط جنین نر منجر به تکامل سیستم تولید مثل مردان می شود. 
سیستم تولید مثل مردان شامل اندام های خارجی و داخلی است. اندام های خارجی شامل آلت تناسلی، کیسه بیضه و بیضهها ( یا بیضه ها ) هستند. آلت تناسلی مرد عضوی استوانه ای است که با بافت اسفنجی پر شده است. این عضوی است که توسط پسران برای دفع ادرار استفاده می شود. پوست ختنه آلت تناسلی بعضی از پسران در فرآیندی که به ختنه معروف است برداشته می شود. کیسه بیضه کیسه ای شل از پوست در پشت آلت تناسلی مرد است که حاوی بیضه است. بیضه ها غدد بیضی شکل هستند. یک پسر به طور کلی دارای دو بیضه است. اندام های تولید مثل داخلی مردان شامل مجاری رگ های مجاری، مجاری انزالی، مجرای ادرار، وزیکول های منی و غده پروستات هستند.

[ویکی فقه] پسر (قرآن). پسر یعنی فرزند ذکور انسان یا کودک مذکر.
پسر واژه ای فارسی به معنای فرزند ذکور انسان، کودک و نوجوان از جنس مذکر است. نزدیک ترین معادل عربی آن «ابن» است که با اَبْناء، بَنون و بَنین جمع بسته می شود. برخی از لغویان «ابن» را از ریشه «ب ـ ن ـ و» و برخی دیگر آن را از ریشه «ب ـ ن ـ ی» که به معنای ساختن است دانسته اند؛ و از آن رو به پسر ابن گفته شده که وی ساخته پدر است، چنان که به ساختمان که ساخته بنّاست، بِنا گفته می شود، از این رو به هر کس یا هر چیز که در ساختن شخصیت فردی مؤثر باشد یا با آن اختصاص یا همراهی داشته باشد، «ابن» گویند؛ مانند اطلاق « ابن السبیل » بر افراد در راه مانده، یا «ابن العلم» بر تربیت شدگان علمی یا «ابن الحرب» بر جنگاوران و جنگجویان دائمی. پسر در قرآن با واژگان مختلفی مطرح شده است؛ از جمله:۱. واژه «ابن» و مشتقات آن که بیش از ۱۲۰ بار آمده است. البته در برخی آیات مراد از این واژه، قوم و نسل است؛ مانند «بنی اسرائیل» در آیاتی مانند ۷۸ مائده. این اطلاق بدان جهت است که آنان از نسل فرزندان اسرائیل ( یعقوب علیه السّلام) بودند و در شماری از آیات مراد فرزند است، اعم از پسر و دختر؛ مانند «یـبَنی ءادَمَ» و «نَحنُ اَبنـؤُا اللّهِ»، با این همه، در آیات بسیاری، مراد فرزندان ذکور انسان است؛ مانند «اِنَّ ابنَکَ سَرَقَ»؛ «یـبُنیّ»؛ «اَصطَفَی البَناتِ عَلَی البَنین»؛ همچنین واژه ابن گاه بر نوادگان هم اطلاق شده است؛ مانند «تَعالَوا نَدعُ اَبناءَنا و اَبناءَکُم». ۲. «غلام» از ریشه «غَلُمَ» که بر نوجوانانی اطلاق می شود که شارب آنها روییده باشد. برخی بر آن اند که غلام به افراد ذکور از هنگام تولد تا ابتدای سن پیری گفته می شود. این واژه به اشکال گوناگون ۱۲ بار در قرآن به کار رفته است؛ مانند «اَنّی یَکونُ لی غُلـمٌ»؛ «لِغُلـمَینِ یَتیمَینِ»؛ «و یَطوفُ عَلَیهِم غِلمانٌ». در برخی آیات نیز از پسر با واژه های عامی همچون «ذَکَر:» «و لَیسَ الذَّکَرُ کالاُنثی» و «وِلْدان:» «وِلدانٌ مُخَلَّدون» یاد شده است، افزون بر این، قرآن کریم از برخی پسران پیامبران الهی و افراد دیگر، سخن به میان آورده و به گوشه هایی از سرگذشت زندگی آنان که مایه عبرت انسانهاست اشاره کرده است. از این میان می توان به این موارد اشاره کرد:۱. سرگذشت پسران آدم و کشته شدن یکی از آنان به دست دیگری. ۲. پیوستن پسر نوح علیه السّلام به کافران و خودداری او از پذیرش دعوت پدر. ۳. پسردار شدن اعجازگونه حضرت ابراهیم علیه السّلام و حضرت زکریا با وجود پیر بودن این دو پیامبر الهی و عقیم بودن همسرانشان. ۴. اعطای پسری به داود به نام سلیمان. ۵. افکنده شدن یکی از پسرانِ حضرت یعقوب علیه السّلام در چاه به دست برادران خود و چگونگی روبه رو شدن آنان با پدرشان. ۶. تولد اعجازگونه پسری برای حضرت مریم به نام عیسی علیه السّلام بدون داشتن پدر. ۷. توصیه های حکیمانه لقمان به پسر خویش. ۸. کشته شدن پسری که حیات او باعث گمراهی والدین می شد به دست حضرت خضر. ۹. کشته شدن پسران بنی اسرائیل به دست فرعون. ۱۰. پسران ولیدبن مغیره که همواره در حضور و خدمت وی بودند. همچنین قرآن به مباحثی دیگر درباره پسر پرداخته است؛ از جمله نگرش اعراب عصر جاهلیت به فرزند پسر، زینت و نعمت بودن پسر، وظایف و حقوق متقابل والدین و پسر، پسر در قیامت و بهشت و برخی احکام فقهی مربوط به پسران. این مقاله بیشتر به موضوعات و احکام مربوط به پسر به طور مطلق می پردازد و به مباحث اختصاصی هریک از پسران یاد شده در مقاله ها و مدخلهای مرتبط با آنها پرداخته می شود.