پدیدار

پدیدار در فلسفه به معنای آن چیزی است که به طور مستقیم به صورت پدیده‌های عاطفی و روانی یا از طریق ادراک حسی در آگاهی ما ظاهر می‌شود. در نظر هیوم، این واژه به مجموعه‌ای از واکنش‌های ذهنی ناشی از تأثیرات مستقیم تجربه و تصورات مرتبط با آن‌ها اطلاق می‌شود. در فلسفه کانت، این کلمه به اشیاء و رویدادهایی اشاره دارد که در تجربه آگاهی ما به نمایش درمی‌آیند، نه آن‌طور که در واقعیت خود وجود دارند. در پدیدارشناسی، این واژه به معنای موضوع شهود بی‌واسطه آگاهی و نمایانگر ماهیت است. جنبه‌های پدیداری اشیاء به ویژگی‌هایی اطلاق می‌شود که به طور مستقیم خود را نشان می‌دهند، در حالی که جنبه‌های نظری نیاز به استنتاج، فرض یا روش‌های غیرمستقیم برای آشکار شدن دارند.