پالئوژن، نیمه اول دوران سوم زمین‌شناسی است که به دو دوره کوچک‌تر به نام‌های ائوسن و الیگوسن تقسیم می‌شود. این دوره از حدود 66 میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدود 23 میلیون سال پیش ادامه داشته است. پالئوژن به عنوان دوره‌ای مهم در تاریخ زمین‌شناسی شناخته می‌شود، زیرا در آن زمان تغییرات اقلیمی و زیست‌محیطی قابل توجهی رخ داد و تنوع زیستی به شکل قابل توجهی افزایش یافت.
در دوره ائوسن، دماهای جهانی به طور کلی گرم‌تر بودند و جنگل‌های انبوه و اکوسیستم‌های متنوعی در سطح زمین گسترش یافتند. این دوره همچنین شاهد ظهور و تکامل بسیاری از گروه‌های جانوری و گیاهی جدید بود. در ادامه، در دوره الیگوسن، شرایط اقلیمی به تدریج تغییر کرد و سردتر شد، که منجر به تغییرات در اکوسیستم‌ها و ظهور گونه‌های جدیدی از پستانداران و پرندگان شد.
پالئوژن به عنوان یک دوره کلیدی در تاریخ زمین‌شناسی، زمینه‌ساز تحولات عمده‌ای در تکامل حیات بر روی زمین بود و تأثیرات آن هنوز هم در اکوسیستم‌های کنونی قابل مشاهده است. این دوره به ویژه برای مطالعه تکامل پستانداران و تغییرات اقلیمی اهمیت دارد و اطلاعات زیادی درباره نحوه سازگاری گونه‌ها با شرایط متغیر محیطی ارائه می‌دهد.
