وی ستود

لغت نامه دهخدا

وی ستود. [ س ُ ] ( ص مرکب ) بی ستود. بی ستو. وی ستو. منکر. کافر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(سُ ) = وی ستو. بی ستود. بی ستو: (ص. ) منکر، کافر.

فرهنگ فارسی

(صفت ) منگر کافر.

جمله سازی با وی ستود

اولاد و اقربای چو برگ و بر تواند بروی ستوده برگ و پسندیده بر توئی
ای گزیده چو علم در هر باب وی ستوده چو فضل در هر فن
چو رسم او بستائی شوی ستوده ستای چو مهر او بگزینی شوی ستوده گزین
ستوده بنام و ستوده بخوی ستوده به جان و ستوده به خوان
ای سر آمد به هر مکان چو لقب وی ستوده به هر زمان چون نام