این واژه به چندین معنا اشاره دارد:
منسوب به مولا
واژه مولوی به معنای مربوط به مولا است، که در اینجا مولا به معنی خداوند یا سرپرست روحانی اشاره دارد. در این زمینه، مولوی به عنوان یک صفت توصیفی برای افرادی که به خداوند و آموزههای دینی نزدیک هستند، به کار میرود و به نوعی به ویژگیهای روحانی و معنوی افراد اشاره دارد.
لقب جلالالدین محمد
این واژه به عنوان لقبی برای جلالالدین محمد بلخی، شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری قمری ، شناخته میشود. مولانا با آثار خود، به ویژه مثنوی معنوی، تأثیر عمیقی بر ادبیات فارسی و عرفان اسلامی گذاشته است. این لقب به او هویتی خاص میدهد و نشاندهنده مقام والای او در ادبیات و عرفان اسلامی است.
سلسله درویشی
مولوی به طریقهای از صوفیان اطلاق میشود که پیروان جلالالدین محمد بلخی را در بر میگیرد. این طریقه به ترویج تعالیم عرفانی و فلسفی مولانا میپردازد و به دنبال رسیدن به حقیقت و ارتباط نزدیکتر با خداوند است. پیروان این طریقه، در مراسمهای خود به مداحی، شعرخوانی و رقص میپردازند که نشاندهنده عشق و شوق آنان به خداوند است.
نوعی کلاه نمدی
مولوی به نوعی کلاه نمدی بلند اشاره دارد که دراویش در مراسمهای مذهبی و عرفانی بر سر میگذارند. این کلاه به عنوان نمادی از تواضع و زهد در میان درویشان شناخته میشود و نمایانگر هویت فرهنگی و مذهبی آنان است. استفاده از این کلاه در مراسمهای مختلف، به ایجاد حس همبستگی و پیوند میان درویشها و آموزههای مولانا کمک میکند.