مستولی

اگر کسی به درجه فنا و نیستی نرسد و این احوال و مکاشفات وی را پیدا نیاید، لیکن ذکر بر وی غالب و مستولی گردد. این نیز کیمیای سعادت باشد که چون ذکر غالب شد، آتش محبت مستولی شد تا چنان شود که حق تعالی را از همه دنیا و آنچه در وی است دوست تر دارد.

نصیحت گوی مستولی و من از پند مستغنی قراری میدهی با بی قراری نا توانایی

بس که بر خاطر ملالت بود مستولی مرا همچو گنج آرامگه در کنج ویران داشتم

عشق مستولی و از من تو چنین مستغنی قصه مشکل خود پیش که خوانم چه کنم