مستزید

افزون‌خواهنده یا زیاده‌طلب

واژه مستزید در زبان فارسی به عنوان نعت فاعلی از ریشه «استزاد» آمده است که به معنای درخواست یا طلبیدن چیزی بیشتر است. در این معنا، مستزید به کسی اطلاق می‌شود که تمایل دارد چیزی را فراتر از حد معمول یا متعارف به دست آورد و خواهان افزایش، افزودن یا گسترش چیزی است. این فرد یا موجود، افزون‌خواه و زیاده‌طلب است و همواره در پی کسب بیشتر از آنچه دارد یا می‌تواند داشته باشد، می‌باشد.

گله‌مند یا آزرده‌خاطر

در معنای مجازی و استعاری، «مستزید» به فردی گفته می‌شود که از وضع موجود ناراضی است و احساس گله‌مندی یا آزردگی دارد. این کاربرد مجازی بیشتر بر جنبه‌های روانی و احساسی واژه تأکید دارد و نشان‌دهنده کسی است که از کمبود، محدودیت‌ها یا بی‌عدالتی رنج می‌برد و این احساس ناراحتی را به صورت اعتراض یا انتقاد بروز می‌دهد. در این معنا، مستزید ممکن است فردی باشد که خواسته‌هایش برآورده نشده و به همین دلیل حالت نارضایتی و گله‌مندی دارد.

لغت نامه دهخدا

مستزید. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استزادة. مقصرشمرنده و فزونی خواهنده از کسی. زیادت خواه. بیشی خواه. ( اقرب الموارد ). رجوع به استزادة شود. || آزرده: به دیگر ناصحان استخفاف روا داشت [ شیر ] تا همه مستزید گشتند. ( کلیله و دمنه ).

فرهنگ معین

(مُ تَ ) [ ع. ] (اِفا. ) ۱ - زیاده طلب. ۲ - رنجیده خاطر، گله مند.

فرهنگ عمید

۱. آن که چیزی زیادتر بخواهد، افزون خواهنده، زیاده طلب.
۲. [مجاز] گله مند، آزرده خاطر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - زیادت خواه زیاده طلب. ۲ - گله مند شاکی رنجیده.

جمله سازی با مستزید

آن زیادت دست شش انگشت تست قیمت او کم به ظاهر مستزید
منت خدای را که سپهرت مرید هست بدخواه تو زچرخ و جهان مستزید هست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال لنورماند فال لنورماند فال چوب فال چوب فال نوستراداموس فال نوستراداموس