لیلا

لیلا، شخصیتی است که در داستان به عنوان نماد عشق و آرزوها معرفی می‌شود. او به عنوان یک زن جوان و زیبا، در جستجوی هویت و معنای واقعی زندگی است. در طول روایت، لیلا با چالش‌های بسیاری روبه‌رو می‌شود که هر یک از آن‌ها او را به سمت درک عمیق‌تری از خود و دنیای اطرافش هدایت می‌کند. عشق او به مجنون، که خود نیز در جستجوی حقیقت و معناست، بیانگر یک پیوند عاطفی عمیق و پیچیده است. این عشق نه تنها به عنوان یک احساس، بلکه به عنوان یک سفر درونی به سوی شناخت خود و دیگران تلقی می‌شود. لیلا در این مسیر با موانع اجتماعی و فرهنگی مواجه می‌شود که او را به تفکر درباره ارزش‌ها و اصول زندگی وادار می‌کند. در نهایت، داستان لیلا نشان‌دهنده این است که عشق و جستجوی هویت می‌تواند به عنوان دو عنصر کلیدی در ساختار زندگی انسان‌ها عمل کند. این روایت، پیام عمیق‌تری از تلاش برای درک خود و دیگران را منتقل می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند به عنوان یک نیروی محرکه در تغییر و تحول فردی و اجتماعی عمل کند.

لغت نامه دهخدا

لیلا. [ ل َ ] ( اِخ ) بنت مسروق و همسر امیرالمؤمنین علی علیه السلام که ابوبکر و عبداﷲ از بطن ویند. ( مجمل التواریخ و القصص ص 455 ). رجوع به لیلی بنت مسعود شود.
( لیلاً ) لیلاً. [ ل َ لَن ْ ] ( ع ق ) شب هنگام.

فرهنگ فارسی

همسر امیرالمومنین علی ( ع ) و مادر ابوبکر و عبیدالله.
بشب شبانه.
شب هنگام.

فرهنگ اسم ها

اسم: لیلا (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: leylā) (فارسی: لِيلا) (انگلیسی: leyla)
معنی: شب طولانی و بسیار تاریک، ( مؤنث الیل )، درازترین و تارترین شب [صفتی برای زنان به لحاظ گیسوان آن ها]، سرخوشی از می، ( اَعلام ) دختر حطیم از زنان پیامبر اسلام، ( در اعلام ) دختر مسروق، همسر امیرالمؤمنین علی ( ع )، لیلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
لیل (۹۲ بار)

جملاتی از کلمه لیلا

آواره به کوه و دشت و صحرا شده‌ام مجنونم و، دیوانهٔ لیلا شده‌ام
نام خود کرد عاشق و معشوق گاه مجنون و گاه لیلا شد
نیست اندر حرم عشق بجز عشق کسی نفس لیلی است که او وصف کند لیلا را
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال انبیا فال انبیا فال زندگی فال زندگی فال تک نیت فال تک نیت