این اصطلاح واژه‌ای با معانی گسترده و عمیق است که در زمینه‌های مختلف از دیدار و ملاقات گرفته تا چهره و مفاهیم عرفانی به کار می‌رود. این واژه نماد زیبایی، وصال و رسیدن به حقیقت است و در ادبیات فارسی و عربی جایگاه ویژه‌ای دارد.
توضیح معانی
دیدار و ملاقات: معنای اصلی و رایج واژه لقا، دیدار کردن یا ملاقات است. این معنا به ویژه در متون عرفانی و ادبیات فارسی به دیدار با خداوند یا معشوق اشاره دارد. در عرفان، لقا به مفهوم رسیدن به حضور الهی یا تجربه دیدار با حقیقت مطلق است.
چهره و صورت: لقا همچنین به معنای چهره یا صورت به کار می‌رود. این معنا بیشتر در توصیف زیبایی یا جلوه‌ای که از چهره و ظاهر کسی یا چیزی حاصل می‌شود، استفاده می‌شود.
در تصوف و عرفان: در متون عرفانی، این اصطلاح معنای عمیق‌تری دارد و به پیدا شدن استعدادی در دل سالک اشاره می‌کند، به‌گونه‌ای که حق در آن ظاهر شود. به عبارت دیگر، لقا در عرفان به مرحله‌ای از سلوک معنوی گفته می‌شود که سالک به حضور الهی دست پیدا می‌کند و حقیقت را در قلب خود می‌یابد.
