لذایذ

لذایذ به معنای چیزهایی است که موجب لذت و خوشی می‌شوند. این واژه به شکل جمع لذّت آمده و در منابع مختلفی مانند صاحب آنندراج و غیاث، به عنوان واژه‌ای لذت‌بخش معرفی شده است. در واقع، لذایذ به آن دسته از تجربیات و احساساتی اشاره دارد که انسان را شاداب و خوشحال می‌کند. این احساسات می‌توانند از جنبه‌های مختلفی مانند غذا، هنر، طبیعت و حتی روابط انسانی ناشی شوند. به طور کلی، لذایذ به ما یادآوری می‌کند که زندگی پر از لحظات خوشایند و تجربیات شیرین است که باید از آن‌ها بهره‌برداری کنیم و به دنبال آن‌ها برویم. این حس لذت می‌تواند به ما انگیزه و انرژی بدهد تا به زندگی‌مان رنگ و بویی تازه ببخشیم.

لغت نامه دهخدا

لذایذ. [ل َ ی ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ لذیذ. لذائذ. صاحب آنندراج و غیاث بنقل از شروح شافیه آن را جمع لذّت آورده اند.

فرهنگ معین

(لَ یِ ) [ ع. لذائذ ] (اِ. ) جِ لذیذ.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع لذیذ توضیح غیاث و آنند راج بنقل از شروح شافیه آنرا جمع لذت آورده اند.

ویکی واژه

لذائذ
جِ لذیذ.

جملاتی از کلمه لذایذ

کسی را که با نیل به لذایذ دنیا ذکر موت پیوسته دار. با رها بیندیش و سپس بگو. چنین کنم. چه احوال گوناگون شدنی است. برای مردمان صدیقی ناصح باش.