لحد به معنای محل دفن مرده است و به طور خاص به فضایی اشاره دارد که در آن نعش انسان به خاک سپرده می‌شود. این مکان به عنوان یکی از عناصر مهم در فرهنگ‌ها و ادیان مختلف مورد توجه قرار گرفته و نشان‌دهنده احترام به فرد متوفی و اعتقاد به زندگی پس از مرگ است. در بسیاری از جوامع، طراحی و ساخت لحد با ملاحظات خاصی همراه است که شامل انتخاب مواد مناسب، تعیین ابعاد و شکل، و همچنین قرار دادن نشانه‌ها و علامت‌های خاصی بر روی آن می‌شود. در دین اسلام، لحد به معنای مکانی است که در آن می‌توان جسد را به شکلی صحیح و شایسته دفن کرد. این عمل نه تنها یک وظیفه دینی تلقی می‌شود، بلکه از منظر اجتماعی نیز اهمیت دارد، چرا که به خانواده و نزدیکان فرد متوفی این امکان را می‌دهد تا با آرامش خاطر و احترام به یادبود او بپردازند. همچنین، در بسیاری از فرهنگ‌ها، ایجاد فضایی مناسب و زیبا در کنار لحد برای بازماندگان اهمیت زیادی دارد، زیرا این مکان به نوعی نماد یادآوری و ارتباط با عزیزان از دست رفته بوده و می‌تواند محلی برای تجمع و دعا و نیایش باشد. بنابراین، این واژه نه تنها یک مکان فیزیکی برای دفن اجساد است، بلکه معنای عمیق‌تری دارد که به ارتباط انسان‌ها با گذشته، فرهنگ و باورهای دینی آنها مربوط می‌شود و در طول تاریخ به عنوان یک سنت مهم در جوامع مختلف شناخته شده است.
لحد
لغت نامه دهخدا
لحد. [ ل َ / ل ُح ْ / ل َ ح َ ] ( ع اِ ) شکاف در پهن گور ( سُمّی لحداً لانّه فی احد جانبی القبر ). ج، الحاد و لحود. ( منتهی الارب ). شکاف کرانه گور. شکاف به درازا در یک کرانه قبر که میّت را در آن جای دهند. ( منتخب اللغات ). نوعی از قبر. ( غیاث ). هاچین ( به لهجه طبری ): اطلبوا العلم من المهد الی اللحد. ( حدیث ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. سنگی که بالای سر مرده بر روی گور نصب کنند.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- شکاف بدرازا در یک کران. قبر که میت را در آن جا دهند. ۲- قبر گور: بر سر تربت من با می و مطرب بنشین تاببویت ز لحد رقص کنان بر خیزم. ( حافظ.۲۳۱ )
شکافتن یک کرانه گور را خمیدن و میل کردن به سوی کسی.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۶(بار)
لحد و الحاد به معنی عدول و انحراف از استقامت است وسط قبر را ضریح و قسمت منحرف آن را لحد گویند در لغت آمده: «لَحَدَ اِلی فُلانٍ: مالَ اِلَیْهِ - لَحَدَ عَنْهُ: عَدِلَ وَ اِنْحَرَفَ» همچنین است الحاد.. آنانکه درباره آیات ما انحراف میکنند و از استقامت عدول مینمایند بر ما مخفی نیستند. انحراف در اسماء خدا آنست که صفات خدا را از قبیل رازق، خالق، معبود و غیره به دیگران نسبت بدهیم و این مفاهیم را مال آنها بدانیم چنانکه مشرکان و غالیان کردند یُلْحِدُون را از باب عَلِمَ یَعْلَمُ و باب افعال هر دو خواندهاند. ملتحد: به معنی پناهگاه و محل میل است زیرا پناه برنده به آن میل میکند. بگو کسی از خدا به من پناه نمیدهد و جز او پناهگاهی نتوانم یافت.. *.
ویکی واژه
