فلج

فلج به معنای از دست دادن حرکات ارادی است که به دلیل عدم انتقال تکانه‌های عصبی به عضلات آسیب‌دیده رخ می‌دهد. این وضعیت می‌تواند در نتیجه بیماری‌های مختلف دستگاه عصبی، از جمله آسیب به مغز یا نخاع، اطفال، سکته مغزی و بیماری‌های پیشرفته‌ای مانند تومورها و مولتیپل اسکلروزیس ایجاد شود. در برخی موارد، اختلالات حسی نیز در این عارضه مشاهده می‌شود که ممکن است به بی‌حسی منجر گردد. اصطلاح فلج نوزادان به بیماری فلج اطفال اشاره دارد و فلج آژیتان نام دیگری برای بیماری پارکینسون است. این مفهوم به معنای عدم توانایی در انجام حرکات در اعضای بدن به دلیل مشکلات عصبی یا عضلانی است. در این زمینه، در مورد نماز نیز بحث‌هایی مطرح شده است. به گفته مشهور، فردی که به این دلیل نمی‌تواند برخی از ارکان و واجبات نماز را مانند زمان سلامت خود انجام دهد، نمی‌تواند امام افرادی که سالم هستند باشد، مگر اینکه توانایی انجام ارکان و واجبات را داشته باشد. در این صورت، بر اساس نظر مشهور، امامت او مکروه است. اما امامت چنین فردی برای افرادی که شرایط مشابهی دارند، به طور کلی مجاز است.