فرمان‌برداری به معنای تسلیم و تبعیت است. در واقع، فردی که فرمان‌بردار است، به راحتی از دستورات پیروی می‌کند و به نوعی تحت تأثیر و کنترل قرار می‌گیرد. این مفهوم به نوعی به ما یادآوری می‌کند که در دنیای روابط انسانی و اجتماعی، گاهی لازم است که از دیگران پیروی کنیم و به نظرات و خواسته‌های آنان گوش دهیم. مطیع بودن به این معنا نیست که شخصیت فردی خود را از دست می‌دهد، بلکه نشان‌دهنده‌ی توانایی در همکاری و هم‌سویی با دیگران است. در زندگی روزمره، این ویژگی می‌تواند به ما کمک کند تا در تعاملات اجتماعی موفق‌تر عمل کنیم و به هماهنگی بیشتری با اطرافیان خود برسیم.
فرمان بردار
لغت نامه دهخدا
میر ابواحمد محمود که میران جهان
بندگانند مر او را همه فرمان بردار.فرخی.مردی سخت بخرد و فرمان بردار است. ( تاریخ بیهقی ). ما جمله تابع و فرمان برداریم. ( تاریخ بیهقی ). هر کس گفت فرمان بردارم و از دلهای ایشان ایزدتعالی دانست. ( تاریخ بیهقی ). چاکران فرمان بردار دارکه فرمان بردار مخطی به که بی فرمان مصیب. ( قابوسنامه ). اعضا را قوی کند و مفاصل را نرم کند و فرمان بردارگرداند. ( نوروزنامه ). وی گفت شکر خدای تعالی را که دو باد را فرمان بردار من کرد. ( نوروزنامه ). رجوع به فرمان شود.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( صفت ) مطیع تابع. توضیح بعضی این کلمه را به فتح ب خوانند از مصدر فرمان برداشتن. ولی این مصدر در فارسی مستعمل نیست و این ترکیب صفت فاعلی است از فرمان بردن. نامبردار باربردار.
جمله سازی با فرمان بردار
از اوست فرمان و زبندگان حق طاعت وز اوست فرمان برداری وز حق فرمان