کلمه غیظ در زبان فارسی به معنای خشم، عصبانیت یا کینه به کار می‌رود و به حالتی از خشم و ناراحتی شدید اشاره دارد که معمولاً ناشی از نارضایتی یا بی‌عدالتی است. این حالت می‌تواند به صورت ناگهانی بروز کند و فرد را به واکنش‌های احساسی وادار کند.
کاربرد در زبان:
این واژه در متون ادبی، شعر، و گفت‌وگوهای روزمره به‌کار می‌رود. شاعران و نویسندگان از غیظ برای بیان احساسات عمیق و تنش‌های درونی شخصیت‌ها استفاده می‌کنند.
احساسات مرتبط:
غیظ معمولاً با احساساتی مانند خشم، کینه، و نارضایتی مرتبط است. افرادی که در حالت غیظ قرار دارند، ممکن است تمایل به ابراز خشم خود داشته باشند و این می‌تواند به رفتارهای تند و غیرقابل کنترل منجر شود.
